Dayan Yüreğim

21

Herkes önüne bakıyordu, bu yüzden Meral kendi seçmeye karar verdi...

Meral : hadi Kader, gel şarkı söyleyelim

Kader : ay hayır Meral asla olmaz, ben şarkı falan söyleyemem ya

Meral : ay söylersin ne olucak, biz bizeyiz zaten

Kader : olmaz benim sesim çok kötü. Ya ben söyleyemem, hah! Bak Serkan geldi, Serkan söyler. Dimi? Söylersin dimi Serkan? Beni kurtar ne olur...

Serkan : söylerim tabii

Meral: öf hayır. Benim sesimin parlaması lazım, onunki değil. Sen sonra söylersin canısı, kusura bakma...

Songül : ulan Meral

Meral : hah buldum, gel Songül hadi

Songül : hayatta olmaz. Kızım ben şarkı falan söylemem, beni unut. Al Eylül'ü yanına, söyleyin olsun bitsin

Meral gözlerini, adeta yalvarırcasına Eylül'e dikmişti...

Meral : Eylül... söyler misin?

Eylül: ben beceremem ki...

Meral: ya ne olacak, söyleriz beraber, hadi hadi ne olur.

Eylül: ya ben bilmem ki...

Meral : kareoke bara geldik, bir tek ben söylemicem herhalde dimi? Düet olması lazım bunun... hadi noolur...

Eylül: iyi tamam... ama bunu sen istedin. Gerçekten söyleyebilecek son kişiyim

Kader : hiç de bile. Kaç kez mırıldanırken duydum seni. Gayet güzel sesin

Eylül: ya deme öyle, utanırım

Meral : ay hayır hayır şimdi olmaz. Şarkı söyledikten sonra utanırsın bebişim

Meral, Eylül'ün elinden tutup sahneye sürükler. Herkes onları alkışlarken Meral de mikrofonların kontrolünü yapıyordu...

Eylül şarkı sözlerine bakınca gülümsedi, biliyordu ve hoşuna gitmişti...

Eylül:
Çoktandır anladım senin gözün dışarda
Eskisi gibi bağlı değilsin bana
Gelmem bu oyuna bırakmam yanına
Ne işler açarım başına

Meral :
Seveceğim gezeceğim
Görürsün sana neler edeceğim
Bir yerine bin cezayla
Hakkından geleceğim senin

Eylül:
Ne hayrın dokunur ne birşey umulur
Başkası sende bilmem ki ne bulur
Elinden uçanla bir kaçan kurtulur
Bugün seversin yarın unutur

Eylül & Meral :
Seveceğim gezeceğim
Görürsün sana neler edeceğim
Bir yerine bin cezayla
Hakkında geleceğim senin

Meral :
Kolla kendini sıra bana geldi
Kadının fendi erkekleri yendi
Bak zaman değişti sabırlar tükendi
Yalvarmak çok eskidendi

Eylül:
Seveceğim gezeceğim
Görürsün sana neler edeceğim
Bir yerine bin cezayla
Hakkından geleceğim senin...

Cemre istemeye istemeye alkışlarken, Güney ıslık çalmıştı. Diğerleri de keyifle onları alkışlarken Serkan da bön bön sahneye bakıyordu...

Ama Eylülle Meral'in bir izleyicisi daha vardı, Ozan hala gitmemiş bir köşeden onları izliyordu. Eylül, şarkı bitiminde hala sahneden inmemiş ve Ozan'ın onları izlediğini görmüştü, ona bakıp durdu. Serkan da Eylül'ün baktığı yöne doğru baktı, Ozan'ı görünce gözlerini devirdi...

Eylül keyifli şekilde yerine oturmuştu...

Güney : kız senin sesin de hiç fena değilmiş.

Eylül: sağol Güney... ama sanatçı olan Meral, ben değilim. Sırf biz bizeyiz diye söyledim

Güney : yok valla gayet güzel sesin, tebrik ederim.

Meral : eh yani, fena değil... benim kadar olmasa da...

Eylül: tabii ki canısı...

Kader : şarkıdan çok keyif aldın gibi geldi bana

Eylül: öyle... kendim seçsem bu kadar olmazdı. Söylerken çok eğlendim...

Güney : öyle öyle... sesin azından şu matematik sınıfında arkamızda oturan çocuktan iyi...

Güney sırıtınca Eylül de gülmeye başlar...

Eylül: of evet o gerçekten çok kötü... öyle olmak istemezdim gerçekten.

Güney : sesini duyurmak istediği zamanı hatırlıyor musun? Hoca duymamıştı bile...

Eylül: Adam sınıfta çocuk var zannetmişti...

Güney : bir ara ben de öyle sandım biliyor musun?

İkisi de gülmeye başlar. Olayı kimse anlamamıştı, onlar da açıklamamıştı. Songül, Güney'in okuldaki anılarından böyle keyifle bahsettiğini farkedince hafiften kıskanmıştı. Ortak anıları kalmamıştı artık. Şimdi Güney'in herkesle ortak bir anısı vardı, Songülle hariç...