Dayan Yüreğim

77

EYLÜL
Yeni odamdaki hazırlığım biter bitmez Serkanın yanına geldim, salondaki tekli koltuğa oturdum. Ama koltuğun ucuna oturduğumun farkında bile değildim... taa ki Serkan bunu bana söyleyene kadar...

Serkan: Eylül, neden öyle oturdun? Rahat olsana, rahat otur, yaslan arkana...

Eylül : ha.. şey tamam...

Serkan : burası senin de evin.. rahat olmanı istiyorum

Eylül: tamam... rahatım zaten

Serkan : benden rahatsızsan oda-...

Eylül: hayır hayır otur lütfen... alışkın değilim sadece, biliyorsun. Bu arada evin çok güzelmiş

Serkan : sağol... ilk yemeği ben ısmarlamak istiyorum, yakınlarda yemek yiyebileceğimiz bir yer var, orda bir şeyler yiyebiliriz.

Eylül: her şeyi yaptın zaten, bir de yemek?

Serkan: çocukları da alır gideriz...

Eylül: Metin'i yeni uyuttum, Büşra da tokmuş. Ben bir şeyler hazırlayayım evde

Serkan : itiraz istemiyorum... birlikte gidelim o zaman. Büşra bir saat kardeşiyle kalabilir dimi? Ona da tatlı alırız gelirken, çikolata, pasta falan...

Eylül: iyi tamam... ama hemen eve dönücez, senin yatıp dinlenmen lazım

Serkan: sen de anneme benzemeye başladın Eylül... tamam, dinlenirim

Eylül: hayır Serkancım, annene benzemiyorum, ben ondan daha fenayım. Seni fena darlarım, beni evine alarak büyük hata yaptın

Serkan : olsun... darlayan sen ol...

Serkan bana öyle güzel güzel, anlamlı anlamlı bakarken tepki veremedim, yutkunup kaldım öylece. Neyse ki kapı çalmıştı da bir şey söylemek zorunda kalmadım

Kapıda beni yaşlı bir teyze karşıladı...

Teyze : evladım, ben sizin yan komşunuz Sevim... komşularımın yerleştiğini duyunca hemen geldim...

Eylül: ben Eylül...

Sevim : hoşgeldiniz kızım...

SERKAN
Kapı çaldığında Eylül hemen kapıya bakmak için ayaklandı. Ben de arkasından yavaş yavaş yürüdüm ama Metin'in ağladığını duyunca önce oraya gittim...

Büşra kucağında Metinle yatağın üzerinde oturuyordu...

Büşra : birden uyandı ve ağlamaya başladı Serkan abi, ...

Serkan: tamam... ver sen onu benim kucağıma...

Metin'i kucağıma alıp odadan çıkarttım, hafif hafif hoplatarak evin içinde gezdirdim. Eylül hala kapıda biriyle konuşuyordu, yanlarına gittim...

Sabah konuştuğum teyze gelmiş yine, elinde bir tepsi vardı...

Sevim : aa sabah tanışmıştım seninle... bir de oğlunuz mu var? Maaşallah... şimdilerde böyle erkenden aile kuran kalmadı, erkekler karı kız peşinde, aferin oğlum, evini yurdunu bilmişsin erkenden...

Güldüm... evli sanmıştı bizi...

Eylül: şey aslında biz ev-...

Sevim : ben yeni taşındınız yorgunsunuzdur, yemeğiniz yoktur diye bir şeyler getirdim.

Kadın elindeki tepsiyi Eylül'e uzattı...

Eylül: şey, sağolun, teşekkür ederiz...

Sevim teyze gittikten sonra Eylül tepsiyi mutfağa götürdü, ben de peşinden gittim... o tepsiyi bırakıp bize gülmeye başlayınca ben de onunla birlikte güldüm.

GÜNEY
Haftasonu olduğu için rahatla ayaklarımı uzatıp dinlendim. Songül de yanımdaydı, birlikte salonda oturuyorduk...

Songül : film falan mı izlesek? Sıkıldım ben biraz

Güney : olur... televizyonu açalım, bir şeyler buluruz illa ki. Olmadı sinemaya gideriz...

Songül : tamam... olur... ben de atıştırmalık bir şeyler hazırlayayım o zaman...

Zehra abla gittiğinden beri televizyona dokunmaz olmuştuk, sessizliğin tadını çıkartıyorduk adeta.. Songül içerdeyken ben de televizyonu açtım. Ekrana direkt bir görüntü geldi, bir adamla bir kadın yatak odasında yarı çıplak bir haldeydi... bu görüntü nasıl oldu da bizim televizyona geldi diye düşünürken konuşmaları duydum...

-kocan mı aradı yine?
+evet... eve gelmeyecekmiş...
-bu saatte dışarıda... demek ki eşini aldatan bir sen değilsin... rahatla artık...
+Güney beni aldatmaz! Ben aldatıyorum evet ama o yapmaz! Eskiden tam tersini düşünürdüm ama anladım ki o benim için fazla iyi biri... belki de boşanmalıyım...
-doğru karar...
+evet... ona bunu rezilliği daha fazla yaşatmama gerek yok. O da onu gerçekten seven biriyle mutlu olsun... annesinin yanına dönsün, sefillikten kurtulsun...
-sen de kurtulursun... birlikte yaşarız, herkese, herşeye inat evleniriz. Sana çok rahat bir hayat sunarım Songül, çalışmana da gerek kalmaz. Çocuk istiyorsan o da olur... yeter ki sen iste...