Niran'ın Gözünden. ..
"Doktor Bey merhaba"
"Aa Niran Hanım hoşgeldiniz ben de sizi bekliyordum. "
"Teşekkürler. Doktor Bey annem Nalan. Bahsettigim gibi bir süre tedavi gördü. Bugün size emanet ediyorum. İzninizle kliģine dönmem lazim" diyip çıktım. Annemi bir süre terapiye getirecektim. Eminim ona iyi gelecektir.
Saat 3 e kadar hastalarım bitmişti ve eve gitmek için çıktım. Önce annemi yukardan aldım.
" Girebilir miyim?"
"Niran kızım nerde kaldın beni bıraktın sandım!"
"Annem geldim işte bırakır mıyım hiç "
"Niran bir konuşabilir miyiz?"
"Tabi"
Annemden dışarı da beslemesini istedim.
" Getirmekle iyi yapmışsın çünkü gerçekten hiç iyi şeyler yasamamış fakat annemde şu var ilgilendiğin zaman sanki normal bir insan olup çıkıyor. Sanırım ilgisizlik, fazla stres, düşünce kaygı onu bu hale getirmiş. Eğer ona hasta olmadığını hissettirir ilgilenirseniz tam anlamıyla düzelmese de büyük bir ilerleme kaydedebilir"
"Teşekkür ederim çok sağol "
"Rica ederim iyi günler"
Doktorun söyledikleri aklımdan çıkmıyordu. Anneme normal davranmalıydık.
"Sana dondurma alayım mı Nalan Sultan? "
"Istesem eve gidelim"
"Peki özledin mi yoksa evdekileri"
"Biraz onlarla iyi vakit geçiriyorum"
Eve girdiğimiz de annem hepsine merhaba dedi. Onları sevmesi hoşuma gidiyordu. Abime doktorun söylediklerini anlattım.
"Tamam Niran hallederiz. Hatta aksama ablama gezmeye gidelim"
"Harika olur"
"Nalan Abla" dedi abim. Boş boş bakınca,
"Metin ben" dedi.
" Tanıdım tabi oğlum söyle"
"Akşama Nimetlere gezmeye gidelim mi ister misin?"
" Olur tabi olur"
"Sizi de yavaş yavaş tanıyor artık abi."
"Hadi geç kalmadan gidelim " dedi ve evden çıktık. Ablam bizi tüm samimiyetiyle karşıladı..Önce yemek yedik.Enistem şaşkınlık anneme bakıyordu. Ablam aşağıdan dürtmüş olmalı ki hemen toparlandı. Yemeklerimizi yedikten sonra salona geçtik. Caylarımızı içerken annem ortaya bir laf attı.
"Niran'ın adını ben koymuştum" dedi. Alakasız da konuşsa belli etmiyorduk.
" Öyle mi ne güzel Nalan Abla" dedi ablam.
" Eski kocam. . Bana öyle eziyetler cektirirdi ki.. Niran'a o yüzden bu ismi koydum."
"Biliyoruz Niran anlatmıştı."
"Seninkini kim koymuş ?"
Ablam bu sorusu karşsında duraksadı.
"Benimki de öyle.."
"Ne öyle"
Durumu anladım ve müdahale ettim.
" Annesi koymuş. Ablam anne demekten pek hoşlanmıyor söylemiştim ya sana"
"Haklısın özür dilerim."
"Olur mu hiç Nalan Abla anlatırım ben sana"
Ablam böyle diyince sevindi. Biri onunla konuşunca sevinci belli oluyordu.
" Babamların 2 yıl çocukları olmamış. Tam umudu kesmişler ki ben doğmuşum. O kadın da sevincinden adımı Nimet koymuş. Bu Allah'ın bize verdiği bir nimet diye adımı Nimet koymuş. Gerçi ne kadar sahip çıktı o Nimet'e orasını hiç sorma.."
"Annen bıraktı mı seni?"
"Evet Nalan Abla ama boşver geçti " demesine rağmen annem gözlerini karşıda ki boş duvara dikmiş anlatıyordu.
" Babası da Niran'ı bıraktı. Beni de aslında.. Başka bir kadın için terketti bizi boşadı beni zorla."
"Anneciğim tamam kapat konuyu"
" Eve gidelim mi?"
"Sıkıldın mı? "
"Sıkılmadım ama uykum geldi"
"Ama bak saat daha erken isterse sen içeriye yat"
"Bırakmayın ama burda beni"
"Tamam annecim uyandırırım ben seni" dedim ve oturma odasında ki koltuğa yatırdım.
" Hemen uyudu"
"Çocuk gibi değil mi Niran"
"Öyle ablacığım bir süre burdaki doktor görsün döner zaten merak etmeyin"
"Aa kızım delirdin mi sen? Kalsın tabi sana ihtiyacı var."
"Sağol ablacığım sağol iyi ki varsınız.."
