Pazar olmasına rağmen erken kalkmıştım. Halbuki geçte yatmıştık ama yine de uyuyamadık. Nimet Abla hala uyuyordu. Yavaş yavaş kahvaltıyı hazırlarken telefonum çaldı. Bu saatte kim olabilir ki derken tanımadığım bir numaraydı.
" Alo Niran günaydın. Ben Leyla uyandırmadım umarım?"
" Aa Leyla! Hayır uyumuyordum. Şaşırdım sadece."
" Haklısın " dedi gülerek.
" Hayırdır?"
" Öğleden sonra buluşabilir miyiz Niran? Artık elti sayılırız."
" Tabii olur nerde?
" Ortaköy?"
" Olur elbette."
" Peki görüşürüz."
" Görüşürüz canım."
Bu daveti beni hem memnun etmiş hem de meraklandırmıştı. Daha ilk kez akşam tanışmıştık. Böyle bir adım atması güzeldi tabii hayırlıysa. Nimet Abla kalkıp kahvaltı ettikten sonra çıktım. O da oldukça meraklıydı. Ben kafeye gittiğimde Leyla çoktan gelmişti.
" Meraba canım."
" Meraba Leyla."
" Şaşırttın beni."
" Biraz konuşup, tanışmak istedim."
" İyi düşünmüşsün."
" Daha doğrusu seni uyarmak."
" Uyarmak mı?" dedim tedirgin bir şekilde.
" Ben o evde çok yalnızım Niran" dedi ağlamsak bir sesle.
Hiç bir cevap veremedim ve anlatmaya devam etti.
" Benim çocuğum olmuyor Niran." dedi.
" Canım.. Gerçekten çok üzüldüm ama daha çok gençsin. Tıp çok ilerledi."
" Bu durumdan dolayı çok dışlandım, çok üzüldüm. Beni hiç istemediler bu da tuzu biberi oldu."
" Neden istemediler?"
" Fakir bir aileden geldim. Annem ev hanımı, babam ise inşaat işçisiydi. Bir de erkek kardeşim vardı onuda yıllar önce bir kazada kaybettik."
" Allah'ım ne korkunç" dedim. Demek ki en az benim kadar büyük dertleri vardı bazı insanlarında.
" Bizde sizin gibi Levent ile üniversitede tanıştık fakat ailemden dolayı beni hiç istemediler. Bilhassa Neslihan Hanım.."
" Aslında seninle gurur duymaları gerekirdi.Zor şartlar altında okuyup avukat olmuşsun."
" Gurur mu? Onlar zor şart nedir bilmezler ki?"
Kızcağıza sırf fakir olduğu için bu eziyetleri yapan insanlar benim gerçek ailemi öğrenseler? Korkunç..
" Avukat " dedim mırıldanarak.
" Efendim?"
" Leyla sen avukatsın" dedim heyecanlı bir sesle.
" Evet."
" Tabi ya niye düşünemedim. Leyla bizim çok büyük bir sorunumuz var."
" Yardımcı olabilirsem neden olmasın?"
Hemen kısaca Metin Abi'nin durumunu özetledim.
" Leyla bizi o Funda illetinden kurtarabilir misin?"
" Oldukça zor bir dava. Yıllar geçmiş ama inan bana elimden gelenin fazlasını yapacağım. Şirketteki diğer tecrübeli avukatlarla da konuşurum."
"Paradan kaçınma."
" Asla Niran asla.. Sen daha beni yeni tanıdığın halde dostluğu, sohbetini esirgemedin."
Elini tuttum. " Eğer.. Eğer Bülent ile olursa ben senin hep yanındayım Leyla" dedim. Leyla'nın samimi olduğuna inanıyordum. İnanmak istiyordum.. Böyle şeyler yaşamış bir insan kötü olamaz.. Ancak kötü olmaya itilebilir..
