Sabah erkenden valizleri bagaja yükleyip Fethiye'ye doğru yola koyulduk.
" Kızım şu benzinlikte dur da bir su alalım valla dilim damağıma yapıştı."
" Önceden söylesene abla sende hayret bi şeysin."
Arabayı bir benzinliğe çektim. Benzin aldık, lavaboya gittik, marketten de yanımıza bir şeyler aldık.
" Metin sen bu sefer öne geç valla ayaklarım tutuldu uzatacağım arkada"
" Aman abla sen de amma nazlı çıktın. Yola çıktığımızdan beri yakınman bitmedi."
" Metiiinnn çok konuşma da geç şu öne. Ben mi nazlıyım?"
Herkes binince hareket ettik.
" Daha ne kadar var?"
Nimet Abla böyle diyince Metin Abi'yle kahkahayı patlattık.
" Nazlı değilim diyene bak"
Nimet Abla arkadan Metin Abi'nin kafasına bir patlattı.
" Ayy valla alemsiniz. Sizin sayenizde yolculuk eğlenceli geçiyor"
" Niran acaba..Acaba Çeşme'ye mi gitseydik? Belki hala oradadır ha?"
" Abla rica ederim bi sus artık ya bi sus! Ne varda tadımızı kaçırıyorsun şimdi abimin konusunu açarak. Hem keşkesimi var artık yer ayırttık,yolu yarıladık." dedi Metin Abi.
" Yarıladık mı cidden?"
" Yarıladık ablam yarıladık. Amma sabırsız çıktın sen be! Çen çen hiç susmadın."
" Bana baaakk Metin"
Hemen müdahale ettim.
" Aa delirdiniz mi siz? Koca koca 2 insan kavga çıkaracak. Hem biraz sessiz olun araba kullanıyorum."
" Aman ne haliniz varsa görün. Ben uyuyacağım." dedi Nimet Abla.
" Nihayet " diye fısıldadı Metin Abi.
" Mettiinn bak! gelince beni uyandırın"
" Yok seni arabaya kitleyip gideceğiz."
O an kahkahyı basmamak için zor tuttum kendimi.
" Abii sen bari yapma."
" Bak ben bu çocuğu camdan atacağım. Sustur şunu."
" Tamam güzel ablam sen yat hadi"
15 dakika sonra Nimet Abla uyudu. Metin Abi sessizliği bozdu.
" Sence ablam haklı mı? Yani hala orada mıdır?"
" Ne kadar kızsan da sen de çok merak ediyorsun değil mi?" dedim acı bir tebessümle.
" Merak edilmeyecek gibi değil ki Niran. Yıllar önce kapıyı çekip çıktı. Gidiş o gidiş. bir daha haber alamadık. Neyse ki hayatta olduğunu öğrendik ya."
" Aman abi ağzından yel alsın. Telefonunu kapatmış, öğretmenlik yaptığı okula da sorduk hemen tayin isteyip gitmiş ordan. Ne bilen var ne gören kimse tanımıyo ki öğretmenlerden. Orayı araştıracağımızı tahmin etmiş ki göreve başlamadan ayrılmış."
" Bize neden bu kadar düşman olduğunu bi bilsem.. Bi bilsem!"
"Hıh geldik abi. Bırak şimdi onu. Ablamı uyandırda kalmasın" dedim gülerek.
Arabayı ıtıparka bıraktık ve valizleri alıp odalarımıza çıktık.
" Kız Niran burası çok güzel. Rüya gibi valla."
