ανέκαθεν ήμουν μια ψευδαίσθηση
σαν το φεγγάρι που ακολουθεί τους χαμένους
μα στα αλήθεια εκείνοι προχωρούν
και αισθανόμουν απόσταση
πάντα εκεί να βρίσκομαι
και πάντα αγνοούμενη
σαν λέξεις που δραπέτευσαν πριν γραφτούν
σαν δευτερολέπτων άνθισμα
-Α
YOU ARE READING
Μισάνοιχτη Κάμαρη
Poetryέμμετρη καλοκαιρινή θολούρα παρούσα στην μισάνοιχτη κάμαρη των σκέψεων και στο σκοτεινό νοητό τούνελ των θλίψεων σάμπως θυμίζει ταξίδι η μισάνοιχτη ζωή μου καθώς γεμίζει από παραισθηση και ζωντανά φαντάζουν τα φαντάσματα σε μια στιγμή απούσα φα...
