υπήρξαν τριάντα ή είκοσι βήματα ανάμεσα στην πορεία μας
και το μόνο που ήθελα ήταν να 'μαστε συνοδοιπόροι
μα ποτέ δεν ερχόσουν
μονάχα με ταξίδευες, βάζοντας με σε τούτο το τραίνο της παραισθησης
παρατηρώντας με καθώς φεύγω
Ένα τριήμερο παραλήρημα που δεν μου ανήκει είσαι
και μονάχα καρτέρω να βρω το επόμενο εισιτήριο.Ερωτεύτηκα έναν ταξιδευτή της σκέψης
και κοιτώντας τον ταξίδευα
μα δεν ερχόταν πότε μαζί μου-Α
YOU ARE READING
Μισάνοιχτη Κάμαρη
Poetryέμμετρη καλοκαιρινή θολούρα παρούσα στην μισάνοιχτη κάμαρη των σκέψεων και στο σκοτεινό νοητό τούνελ των θλίψεων σάμπως θυμίζει ταξίδι η μισάνοιχτη ζωή μου καθώς γεμίζει από παραισθηση και ζωντανά φαντάζουν τα φαντάσματα σε μια στιγμή απούσα φα...