Άδειο Άδειασμα

112 15 2
                                    

Απλό, απαλό και ερωτευμένο άδειασμα
με την δική μου κακόκεφη συνήθεια να θυμάμαι
φεύγει και στροβιλίζεται
ανάμεσα σε λέξεις γυμνές από αλήθεια
με συνοδό του καθρέπτες που με δείχνουν ακραιφνή και απροσπέλαστη
ενώ θραύσματα μονάχα περιέχω

Απλό, απαλό και ερωτευμένο άδειασμα
με τις ολίγες θηριωδίες
θύμιζαν της ζωής μου μικρές ανεμελιές
γεμάτες σκυθρωπά χτυπήματα στις
νοητές σου θύρες

κι έμεινε ένα άδειο,
απαράλλαχτο
 άδειασμα
που ρίζωσε σ'εμένα

-A

Μισάνοιχτη Κάμαρη Where stories live. Discover now