Στο ηχόχρωμα της πόλης,
εκεί
θα σε περιμένω.
Σε κάθε σκίρτημα τ'ουρανου που σε καθρεπτιζει,
εκεί
θα σε περιμένω.
Λείπεις από τ'άστρα απόψε.
Λείπεις,
μα ποτέ απ'τα όνειρα μου.
Έγινες η σπίθα στην εξωφρενική σιγή μου.
Έγινες ο ήλιος στην αδιάκοπη βροχή μου
κι αδυνατώ την μορφή σου να ξεχάσω.
Στο ηχόχρωμα της πόλης
εκεί,
για αιώνες,
θα σε περιμένω.
-Α
YOU ARE READING
Μισάνοιχτη Κάμαρη
Poetryέμμετρη καλοκαιρινή θολούρα παρούσα στην μισάνοιχτη κάμαρη των σκέψεων και στο σκοτεινό νοητό τούνελ των θλίψεων σάμπως θυμίζει ταξίδι η μισάνοιχτη ζωή μου καθώς γεμίζει από παραισθηση και ζωντανά φαντάζουν τα φαντάσματα σε μια στιγμή απούσα φα...
