το δύστυχο μου δίστιχο έλα και γίνε απόψε
διότι το θέρος αγνοώ
στην ολοφάνερα σαθρή πανωλεθρία μου
σκοτώνω χίμαιρες
που τ'άγνωστα θυμίζουν
αναζητώντας στα γνώριμα το έπος της φυγής μου
και καταλήγω πάντα χίμαιρα να γίνομαι
σαν από εκείνες που διαρκώς ποσπαθώ ν'αποδράσω
-Α
YOU ARE READING
Μισάνοιχτη Κάμαρη
Poetryέμμετρη καλοκαιρινή θολούρα παρούσα στην μισάνοιχτη κάμαρη των σκέψεων και στο σκοτεινό νοητό τούνελ των θλίψεων σάμπως θυμίζει ταξίδι η μισάνοιχτη ζωή μου καθώς γεμίζει από παραισθηση και ζωντανά φαντάζουν τα φαντάσματα σε μια στιγμή απούσα φα...
