Αντικαταστάσιμη αισθάνομαι
σαν συχνά βλέπω μικρές καθρεπτισμενες μορφές να μιμούνται τις λέξεις και την έκφραση μου.
Χειρότερη από την σωματική εκμετάλλευση η αλλοτρίωση των λέξεων μου. Κοιτάζω, εκείνες τις προσομοίωσεις που μιμούνται εμένα και τις λέξεις μου φυλακιζουν στα γραπτά τους κι εκείνες συχνά με φωνάζουν, μα να ελευθερώσω το νοητό δεν μπορώ. Λέξεις φυλακισμένος ανάμεσα σε χάσματα και όμορφες εικόνες, λέξεις που αισθάνομαι και να μου ανήκαν ηλπιζα η άπληστη.
Μα πρέπει επιτέλους να σταματήσω να μοιάζω με καθρέπτη.
Γιατί εμπνέονται και με αποτυπώνουν πενιχρά
και τα δικά μου αισθήματα λασπωνουν.
-Α
YOU ARE READING
Μισάνοιχτη Κάμαρη
Poetryέμμετρη καλοκαιρινή θολούρα παρούσα στην μισάνοιχτη κάμαρη των σκέψεων και στο σκοτεινό νοητό τούνελ των θλίψεων σάμπως θυμίζει ταξίδι η μισάνοιχτη ζωή μου καθώς γεμίζει από παραισθηση και ζωντανά φαντάζουν τα φαντάσματα σε μια στιγμή απούσα φα...
