Θερινές στροφές νυκτός βυθισμένης στο τίποτα και ολίγες μνήμες.
Το κρύο σκεπάζουν και απαλύνουν μονάχα στίχοι Καββαδία.
Εκείνοι έμειναν μόνοι,
αφότου τ'ονείρατά μας αφήνω και άφηνεις.
Θερινές στροφές νυκτός βυθισμένης στο γοργό φτερούγισμα του χρόνου.
Αντίκρυ μας οι Ώρες αποχαιρετούν εποχές και τις φοβάμαι,
έτσι όπως ανυποψίαστα γελούν
στο μετείκασμα της αλλαγής.
-Ἀθηνᾶ
YOU ARE READING
Μισάνοιχτη Κάμαρη
Poetryέμμετρη καλοκαιρινή θολούρα παρούσα στην μισάνοιχτη κάμαρη των σκέψεων και στο σκοτεινό νοητό τούνελ των θλίψεων σάμπως θυμίζει ταξίδι η μισάνοιχτη ζωή μου καθώς γεμίζει από παραισθηση και ζωντανά φαντάζουν τα φαντάσματα σε μια στιγμή απούσα φα...
