Σ' ένα σκουριασμένο έλκηθρο συνομιλούμε
εγώ, ο χρόνος κι εσύ.
Ο χρόνος, ο χρόνος, ο χρόνος,
παντοτινός εχθρικός συνεπιβάτης,
της ψυχής μου δεινός παραβάτης.
Σβήνω τα δευτερόλεπτα ανάμεσά μας,
χάνονται οι ώρες, οι ημέρες.
Τώρα
εγώ κι εσύ.
Τώρα
μονάχα εγώ κι εσύ:
μια πνοή γαλήνης σ'ενα τρεμάμμενο
σκηνικό.
-Α
BẠN ĐANG ĐỌC
Μισάνοιχτη Κάμαρη
Thơ caέμμετρη καλοκαιρινή θολούρα παρούσα στην μισάνοιχτη κάμαρη των σκέψεων και στο σκοτεινό νοητό τούνελ των θλίψεων σάμπως θυμίζει ταξίδι η μισάνοιχτη ζωή μου καθώς γεμίζει από παραισθηση και ζωντανά φαντάζουν τα φαντάσματα σε μια στιγμή απούσα φα...
