Μια πνοή γαλήνης σ'ενα τρεμάμμενο σκηνικό

37 10 12
                                    

Σ' ένα σκουριασμένο έλκηθρο συνομιλούμε

εγώ, ο χρόνος κι εσύ.

Ο χρόνος, ο χρόνος, ο χρόνος,

παντοτινός εχθρικός συνεπιβάτης,

της ψυχής μου δεινός παραβάτης.

Σβήνω τα δευτερόλεπτα ανάμεσά μας,

χάνονται οι ώρες, οι ημέρες.

Τώρα

εγώ κι εσύ.

Τώρα

μονάχα εγώ κι εσύ:

μια πνοή γαλήνης σ'ενα τρεμάμμενο

σκηνικό.

Μισάνοιχτη Κάμαρη Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang