Είναι τα μάτια σου ένας κόσμος έναστρος
και τ'αστρα τους
στης ψυχής μου τον λαβύρινθο γυρίζουν,
αφήνοντας
στο άπληστο σκοτάδι μου
απλόχερα το φως τους.
Είναι τα μάτια σου έν'αεράκι απαλό
που απ'το βάρος της εποχής
με απαλλάσσει
και λησμονω όποιον φόβο κι όποια λύπη
με κρατά αγκιστρωμένη στη γη.
Είναι τα μάτια σου φτερά,
ολόλευκα, αγγελικά, καθάρια
είναι τα μάτια σου φτερά
και στο βλέμμα σου
ελεύθερη πετάω.
-Σειρήνα
YOU ARE READING
Μισάνοιχτη Κάμαρη
Poetryέμμετρη καλοκαιρινή θολούρα παρούσα στην μισάνοιχτη κάμαρη των σκέψεων και στο σκοτεινό νοητό τούνελ των θλίψεων σάμπως θυμίζει ταξίδι η μισάνοιχτη ζωή μου καθώς γεμίζει από παραισθηση και ζωντανά φαντάζουν τα φαντάσματα σε μια στιγμή απούσα φα...
