Υπήρξα άστατο καράβι
και στης θαλάσσης τα κύματα παρασυρόμουν
απ'τον ρυθμό των ανέμων,
αδιάφορων, εχθρικών ανέμων,
τόσο που τα γαλανά νερά γίνονταν γκρίζα στο ταξίδι μου.
Ο ερχομός σου θύμιζε μια ήρεμη θάλασσα,
ίσως και κάτι όμορφους ανέμους.
-τόσο ονειρικά σ'αντικρίζει η μνήμη-
Υπήρξα άστατο καράβι,
μα το να παρασύρομαι
στα δικά σου κύματα
δεν με πείραζε διόλου
διότι πλάι σου πίστεψα:
στη γοητεία των άστατων ανέμων και της γκρίζας ζωής
όταν υπάρχει λίγο φως στο γκρίζο.
-Ἀθηνᾶ
YOU ARE READING
Μισάνοιχτη Κάμαρη
Poetryέμμετρη καλοκαιρινή θολούρα παρούσα στην μισάνοιχτη κάμαρη των σκέψεων και στο σκοτεινό νοητό τούνελ των θλίψεων σάμπως θυμίζει ταξίδι η μισάνοιχτη ζωή μου καθώς γεμίζει από παραισθηση και ζωντανά φαντάζουν τα φαντάσματα σε μια στιγμή απούσα φα...
