Δεν κατόρθωσα να σ'αποβάλλω ποτέ μου.
Ω, αειθαλής σύγχυση!
Θαυμάζω που δεν χάνεις
και δεν χάνεσαι σαν εμένα.
Γνωρίζεις πώς να κρύβεσαι
και μένεις να καιροφυλακτείς στα χάσματά μου,
τις στιγμές εκείνες
που οι λέξεις μου
ολοένα και
λιγοστεύουν.- Ἀθηνᾶ
YOU ARE READING
Μισάνοιχτη Κάμαρη
Poetryέμμετρη καλοκαιρινή θολούρα παρούσα στην μισάνοιχτη κάμαρη των σκέψεων και στο σκοτεινό νοητό τούνελ των θλίψεων σάμπως θυμίζει ταξίδι η μισάνοιχτη ζωή μου καθώς γεμίζει από παραισθηση και ζωντανά φαντάζουν τα φαντάσματα σε μια στιγμή απούσα φα...