Μισάνοιχτη Κάμαρη

Το πορτρέτο του αγνώστου

Αγγελικά πλασμένο πρόσωπο και προσωπείο.
Σαν το κοιτάζεις, σ'απορροφούν
δύο σκουρόχρωμα βαθιά μάτια
πάντα συνοδευόμενα από μιαν ανασφάλεια λανθάνουσα.

Λευκό δέρμα όμοιο με αγάλματος μάρμαρο, αποπνέει ιδιαίτερη καλλιτεχνική τελειότητα.
Ασταθής λαβή και έντονο κράτημα.
Ατέρμονη χάρη να διέπει την αύρα του
και μιαν αστάθεια τα βήματα του.
Ειν'ένας Οδυσσέας με τις δικές του σειρήνες
δίχως να επιτρέπει στον εαυτό του μιαν Ιθάκη.

Γνωρίζει την μάταιοτητα και δεν γνωρίζω αν προσπαθεί να την αλλάξει, να την κάνει εύμορφη, λιγότερο αποπνικτική, ολιγον μαγική.
Ίσως και να 'θελε να αλλάξει τον κόσμο κάποτε,
μα τα φτερά του έλιωσαν μονομιάς
ωσάν του Ικάρου πλησίον του ηλίου.

-Α