Stronger than before

4.

The weak can never forgive. Forgiveness is the attribute of the strong

'Mei, Ik wil toch even met jou praten.' Harry komt met zijn koffie naast me op de bank zitten. 'Vertel.' 'Je bent hier nu al een half jaar. Heb je in die tijd al eens met Ella en Jason gesproken?' Waarom moest hij hier nou weer over beginnen. Mijn leven verloopt nu eindelijk goed. Schuldbewust schud ik mijn hoofd. 'Mis je ze niet?' Het voelt alsof ik mijn tong verloren ben. Ik haal mijn schouders op. 'Meira, het zijn je twee beste vrienden...' Ik schud mijn hoofd opnieuw en kijk naar beneden. 'Dat zijn ze niet. Jij bent mijn beste vriend.' 'Maar hun ook.' Ik zucht en sla mijn armen over elkaar heen als een kleuter. 'Jason was duidelijk, ik quote hem: "Ik wil je nooit, maar dan ook nooit meer zien." En Ella besloot voor zijn kant te kiezen. Ze heeft me ook nooit geappt over hoe het ging...' Ik ging in de kleermakerszit zitten richting Harry terwijl ik nog steeds naar mijn onrustige vingers kijk. 'Weetje, ik begrijp Jason voor de volle honderd procent. Maar diep van binnen wist hij net zo goed als ik, dat ik lang niet over Shawn heen was. Ik begrijp zijn gevoel heel goed. Maar Ella? Ella heeft hier helemaal niks mee te maken, dus haar snap ik niet. Dus als zij er dan voor kiest om mij net als Jason het huis uit te zetten, prima. Maar dan hoeft dat voor mij niet. Ik heb genoeg pijn gehad Harry. Ik ben nu gelukkig, hier in Holmes Chapel, met jou. Ik vind het geweldig om jou achter de schermen te helpen.' Ik zucht een keer diep en kijk Harry recht in zijn ogen aan. 'En daarbij heb ik mij sinds een hele lange tijd, nooit zo mezelf gevoeld. Jij laat mij mijn gang gaan maar helpt mij waar ik dat nodig heb. Ik hoef het je niet te vragen, je ziet het. Je ziet wanneer ik lieg, maar ook wanneer ik het niet trek ook al zeg ik dat het goed gaat. Jij mag dan wel ontzettend bekend zijn, maar je bent er voor me. Wanneer de paparazzi te veel bij ons komt wanneer we winkelen ofzo, zorg je eerst voor mijn veiligheid en ga je daarna je ding doen. Op één of andere manier, wen ik er rustig aan om met de fans, de paparazzi en jou ontzettend drukke schema om te gaan.' ik ben even stil. Hij lijkt door te hebben dat ik nog niet klaar ben met praten. 'En ik vind het leuk. Ik heb het gevoel dat ik iets gevonden heb waarin ik gewaardeerd word. Waar ik oprecht goed in ben. Ik zing dan wel niet, wat ook echt niet hoeft. Maar onbewust ben ik toch elke keer met muziek bezig. Achter de schermen met de gitaren, dingen regelen. Alles. Ik voel me... wat is het juiste woord... nuttig, denk ik. Ja, ik voel me oprecht nuttig.' Harry glimlacht. 'Dat is fijn om te horen Meira. Je doet inderdaad goed werk. Ik zou mijn cheerleader ook voor geen moment kunnen missen.' Ik schiet in de lach door zijn opmerking. 'Die ga ik nog lang horen of niet?' Harry staat op. 'Reken maar van yes!' Ik schiet in de lach. 'Ik vind toch dat je Ella en Jason eens moet proberen te bellen. Denk er maar even over na. Ik ga even douchen!' Zonder mijn protest af te wachten wandelt Harry naar de badkamer.

Normaal heeft Harry altijd gelijk. Zou hij dit keer ook gelijk hebben? Zou ik echt Jason en Ella moeten proberen te bellen? Misschien willen ze nog steeds niks van mij weten. Wat als ze nog steeds zo boos zijn. Ik ben notabene het huis uitgestuurd omdat ik smoorde in mijn eigen gevoelens. oh fuck. 'Meira, Stop met doemdenken en bel gewoon!' Schreeuwt Harry van uit de douche. 'Ga uit mijn hoofd, Styles!' Roep ik lachend terug. Ik tover mijn telefoon tevoorschijn en zoek het nummer van Ella op. Voor ik het zelf door heb, druk ik op het groene horentje en gaat de telefoon over. Na drie keer over gaan word er opgenomen.

Ella: Meira?

Haar stem klinkt zwak.

Ik: Hoi Ella. Hoe... Hoe gaat het?

Ella: Uh. Goed, denk ik?

Een ongemakkelijke stilte hangt tussen ons telefoon gesprek. Ella is de eerste die de stilte verbreekt.

Ella: Ik ben zo blij dat je me belt, Meira. Ik mis je.

Mijn mond valt letterlijk open.

ik: ik... Ik mis jou ook.