Stronger than before

25.

Er komt een tijd dat je moet gaan kiezen tussen: De bladzijde omslaan of het boek sluiten.

Helaas word mijn arm tegen gehouden door een getattoeerde arm die zijn hand om mijn pols heeft. 'Nu is het klaar.' Hoor ik Harry zeggen en mij omdraaien terwijl hij mijn schouder vast pakt met zijn vrije hand en zijn andere nog steeds om mijn pols heeft, waar ik de fles in vast heb. 'Meira! Wake the hell up. Dit is niet hoe jij bent!' Ik schiet in de lach. 'Dit is de kant die niemand ooit ziet. Dit is de duistere kant van mij.' vertel ik Harry met een gemene lach. 'Meira. Doe normaal.' Zijn stem is laag en hij kijkt mij diep in mijn ogen aan. 'Als je niet naar mij wilt luisteren, luister dan naar Shawn.' Hij draait me een slag om waardoor ik naar Harry en Shawn kijk. Ondertussen zie ik Jason weg lopen met de man en Ella. fuck. 'Meira. Ik weet wat hij jou heeft aangedaan. Maar dit is echt niet de oplossing.' antwoord Shawn. 'Ik heb nog steeds de fles en deze oplossing bevalt me prima.' Beantwoord ik Shawn ook sarcastisch. Wanneer ik de fles wil optillen om te laten zien, voel ik de hand van Harry nog steeds om mijn pols zitten. De jongens kijken elkaar hopeloos aan. Mijn glimlach groeit. Nog even en ze laten me gaan.

'Angel. Weet je onze motto nog?' Harry kijkt mij aan met zijn groene kijkers. Oké, daar schopt Harry mij van mijn gedachten. 'Wat bedoel je.' 'Treath people with kindness' Antwoord Harry. 'Ja, maar hij is geen mens. Hij is een monster.' Ik wil mijn blik afwenden, maar op een bizarre manier lukt dat niet en vergeet ik mijn verzet tegen de jongens. 'Ik ga er voor zorgen dat hij hier niet meer is. Red jij het?' Zegt Shawn tegen Harry. Harry wend zijn blik niet af en heeft zijn ogen in die van mij gehaakt. Hij knikt. 'Ga maar.' Zijn groene ogen staren zo diep in die van mij, dat ik voel dat ik de greep verlies. 'Jij weet net zo goed als ik dat jij hier spijt van krijgt als je dit gaat doen.' Ik zeg niks. Het muziek is om mij heen weg gevallen, net als de menigte. Het enige wat ik zie en hoor is Harry. 'Shawn, Jason en ik zijn er voor je. Shawn gaat nu regelen dat die man hier niet meer rond loopt. Wil jij dan nu de fles los laten?' Ik voel Harry zijn hand van mijn pols naar mijn hand gaan om de fles over te nemen. Ik kan me niet meer verzetten. Ik wil me niet meer verzetten. Ik voel langzaam hoe de woede uit mijn lichaam weg vloeit terwijl ik in de ogen van Harry kijk. Harry pakt de fles uit mijn handen en zet hem snel op de bar zonder zijn blik af te wenden. 'Jij bent sterker dan ooit Meira. Jij hebt dat overwonnen. Hij heeft je pijn gedaan, dat klopt. Maar kijk naar waar je nu staat.' Harry blijft even stil. 'Die man is je moeite niet waard. Probeer je te focussen op het goede.' Ik voel hoe de spanning uit mijn lichaam verdwijnt. Ik knipper een paar keer met mijn ogen waardoor de mensen en het muziek terug komen. Ik knik naar Harry en geef hem een knuffel. Hij slaat zijn armen stevig om mij heen. 'Ik ben trots op je, Angel.' 'Harry. De baas wil Meira spreken.' Shawn staat voor ons. Ik laat Harry los en kijk hem aan. 'Als die jongen daar is, laat ik Meira niet alleen mee gaan, Shawn.' Shawn knikt om de waarschuwende toon van Harry. 'Loop maar mee. Voor dat we de kamer in gaan, zorg ik dat hij weg is.' 'Shawn wacht.' Roep ik tot verbazing van de jongens. 'Ik wil jou, Harry, Jason en Ella er bij hebben. Ik praat niet alleen met die man. Ik beloof je dat ik rustig ben. Wanneer ik merk dat het me te veel word, geef ik dat aan. Oké? Ik MOET hem een laatste keer zien.' Mijn toon klinkt smekend. Harry kijkt mij kort doordringend aan en knikt daarna naar Shawn. Hij ziet en weet dat ik rustig genoeg ben nu. Shawn lijkt even te twijfelen maar stemt toch toe.

Shawn klopt aan en terwijl hij dat doet pak ik de hand van Harry vast. 'Niet los laten alsjeblieft.' fluister ik hem toe. Nu ik voor de deur sta, voel ik de zenuwen toe nemen. Een wat oudere man opent de deur en begroet Shawn, die op zijn beurt Harry en mij voorstelt. Wanneer we naar binnen mogen lopen zie ik dé beruchte barman zitten. Ella staat in een hoekje en Jason staat naast de man. Ik voel de onrust in mijn lichaam weer toenemen en pak ook de hand van Shawn die naast me staat. Ik knijp in beide handen zodat ze weten hoe ik me op dit moment voel.

'Dus jij bent Meira.' Ik knik. Ik kan mijn blik niet weghalen van de man. 'Kun jij me vertellen wat er is gebeurt?' Ik knik opnieuw maar er komt geen geluid uit mijn keel. 'Ze kreeg gratis drankjes van hem.' Ella tot de rescue. Op dat moment weet ik mijn blik van hem af te trekken en Ella aan te kijken. 'hij weet mijn deel al. Ik heb verteld hoe het naar mijn idee gegaan is. Hij wil graag jou verhaal ook horen Mei.' Ik knik. 'De hele avond gaf hij mij "drankjes van het huis." Hij wou mijn geld absoluut niet aan nemen. Toen ik terug kwam zag ik hem Ella mee trekken naar de mannentoilet. Niemand komt aan mijn vriendinnen zonder dat zij dat willen en aan Ella te zien, wou ze absoluut niet. Toen ik binnen kwam heb ik hem bij haar weg getrokken. Hij stonk naar drank. Hij zij dat wij hem de hele avond al geil maakten en dat hij ook wel plezier mocht hebben en dat hij nog wat te goed had voor de gratis drankjes. Hij pinde mij tegen een muur aan en raakte me aan op plekken, wat niemand mag doen zonder toestemming. Het is dat Jason hem weg heeft getrokken en een gebroken neus heeft geslagen. Anders weet ik niet wat er was gebeurt.' Tijdens mijn verhaal kijk ik de barman doordringend aan. 'Ik ben geestelijk helemaal kapot geweest door zijn actie en vanavond ging hij weer achter mij dansen. Met een stijve lul notabene.' Ik spuug deze woorden naar hem toe. Ik kijk daarna naar de baas. Ik voel een bemoeidigende kneepje in mijn hand, vanaf Harry zijn kant. 'Als u mij niet geloofd meneer, wil ik best de contact gegevens geven van mijn psycholoog. Of vraag Shawn zijn kant van het verhaal aangezien hij de shit mocht opruimen die uw barman heeft aangericht.' De baas knikt bedachtzaam. 'Is er bewijs?' Is het eerste wat de baas vraagt. 'Pardon!?' Ik voel mezelf weer gespannen worden. 'Meira, rustig blijven.' Harry fluisterd in mijn oor. Zijn zware stem zorgt meteen dat mijn lichaam zich ook gelijk weer ontspant. 'Is het u nooit opgevallen dat hij met een gebroken neus rond liep?' De baas knikt. 'Dat heb ik wel gezien, maar hij zij dat hij ruzie had gehad.' 'Ja met mijn vuist ja.' Vult Jason bij.