Stronger than before

47.

Just like the old times.

'Wat wil je doen vandaag?' Ik knijp mijn ogen tot spleetjes terwijl ik na denk over wat ik zou willen doen. Dan ineens heb ik het meest geniale idee. 'dierentuin.' Vertel ik Shawn met een grote lach. 'Je kunt alles doen wat je wilt en dan kies je voor een dierentuin.' Ik knik trots om mijn gegeven antwoord. Shawn schiet in de lach en haalt zijn schouders op. 'Dan gaan we naar de dierentuin.' Een paar uur later, staan wij voor de ingang van "Toronto Zoo". Ik wrijf enthousiast in mijn handen. Gewoon een normaal uitje zonder gekke dingen, zonder dure dingen, gewoon een simpele dierentuin. 'Ben je er klaar voor?' Ik huppel naar de ingang, 'Wat denk jij?' roep ik terug naar Shawn die lachend achter me aan loopt. 'Nou Mendes, waar gaan we als eerst heen?' Ik kijk rustig om me heen. 'PINGUÏNS!" Schreeuw ik vanuit het niets. Shawn bekijkt de plattegrond en draait hem een paar keer in de rond. 'Hoe the hell moet ik zoiets snappen.' Ik face palm mij zelf. 'Serieus Shawn, de tekst... die hoort gewoon recht op te staan.' Ik lach hem uit waardoor hij mij met een opgetrokken wenkbrauw aan kijkt. 'Geef maar hier.' Roep ik overdreven vrolijk voordat ik de plattegrond uit zijn handen trek en hem bestudeer. 'Follow the leader, leader leader. Follow the leader, Follow me!' Begin ik te zingen, inclusief onnozele wiebel bewegingen terwijl ik vooruit "dans". Ik hoor Shawn lachen en wanneer ik een pirouette maak, zie ik dat Shawn me wel volgt. 5 minuten later zie ik de pinguïns verschijnen. 'Daar zijn ze!' Roep ik terwijl ik het op een rennen zet. Ik houd echt van die beesten.

Shawn POV

Wanneer Meira het op een rennen zet, loop ik haar rustig achter aan. Wanneer ik langs een raamweerspiegeling loop, zie ik een grote, idiote grijns op mijn gezicht. Ik voel me meteen betrapt. Ik scheur mijn blik los van de weerspiegeling en kijk van een afstandje naar Meira die half over het hekje heen hangt bij de pinguïns. Het scheelt niet veel of ze ligt in het verblijf van de dieren. Ze lijkt net een klein kind en I fucking love it. Ik hou er van om haar zo gelukkig te zien. Het is lang geleden. Té lang geleden dat ik haar zo heb zien lachen door mijn toe doen. Geloof me als ik zeg dat ik nog steeds elke dag spijt heb van wat ik heb gedaan. Ik ben blij dat ze tijd bij mij door brengt. Harry had gelijk, ze is helemaal in haar element wat regeldingen achter de schermen betreft. Ze rent zich rot, maar blijft glimlachen. Meira is niet de zelfde Meira die ik toen jaren terug heb achter gelaten.

'Shawn! kom dan! Kijk die baby pinguïn!' Meira kijkt me aan met een grote glimlach terwijl haar hand naar de pinguïn wijst. 'Wat een schatje!' Kopieer ik haar, wat er voor zorgt dat ze in de lach schiet en mij een stomp tegen mijn arm geeft. 'Nou Mendes, Dit zijn nou de meest geweldige dieren, EVER!' verteld ze mij enthousiast. 'Leeuwen zijn ook cool?' Meira schud haar hoofd. 'Nope, echt niet.' 'Wel waar.' 'Nee.' 'Leeuwen kunnen je opeten.' Vertel ik Meira serieus. Ze kijkt me aan met een opgetrokken wenkbrauw. 'Ik denk dat pinguïns ook best hard kunnen bijten hoor.' Het blijft even stil voordat er een grijns over Meira haar gezicht trekt. Het is zo'n grijns die ze alleen krijgt als ze een idee heeft. 'Wat ben je nou weer van plan?' vraag ik haar serieus. 'Niks? Ik ben niks van plan!' Ontkent ze terwijl ze haar blik afwend. 'Oké, ik ben niet onnozel. Ik ken je langer dan vandaag. Vertel.' Ze kijkt van onder haar wimpers door naar mij. 'Wil jij je hand door het hek steken?' Vraagt ze aan mij met een hoge stem. 'Ben je gek geworden?' ze schud haar hoofd. 'Nee, ik ben benieuwd wat Pinguïns doen.' Meira zet haar grootste glimlach op. 'Please?' Ik schud zuchtend, maar ook lachend mijn hoofd. 'Wat moet ik toch ook met jou.' Ik draai me om, om naar het verblijf van de ijsberen te lopen. 'Wat doeeeee jeeeee?' ik schiet meteen in de lach bij het horen van de toon waarop Meira dat zegt terwijl ze achter mij aan loopt. Het doet me meteen denken aan Phineas en Ferb. Ik weet spontaan niets anders meer te zeggen. 'Ik loop naar de ijsberen.' Vertel ik haar uiteindelijk. ze knikt bedenkelijk terwijl ze naast me loopt. 'Zouden ijsberen zacht aanvoelen?' 'Geen idee. Ik denk het niet.' 'Ze lijken wel zacht?' Ik haal mijn schouders op. 'Probeer het zou ik zeggen.' Vertel ik haar serieus. Ze haalt haar schouders op. 'Oké' Meteen loopt Meira door naar het hek van de ijsberen en doet een poging tot haar hand door het hek te steken. Meteen trek ik haar achter uit, in mijn armen. 'Niet doen joh muts. Ben je helemaal gek geworden.' mompel ik naar haar terwijl zij dubbel ligt.