Stronger than before

42.

Today will be a good day, so wake up and smile.

'Misschien moet je toch even douchen, Harry.' Ik kijk naar mevrouw Hoogendijk. 'Ik blijf liever bij haar.' beantwoord ik haar met een glimlach. 'Ik ben het toch echt met mevrouw Hoogendijk eens. Je hebt een baard en je kleren zijn ontzettend gekreukt. Meira zou niet gewild hebben dat jij jezelf ging verwaarlozen.' Met kleine ogen kijk ik Shawn aan. Ik weet dat ze gelijk hebben. Ik kijk naar mijn mooie meisje dat daar slapend op bed ligt. Straks word ze wakker wanneer ik weg ben of gebeurt er iets ernstigs wanneer ik weg ben. 'Harry, je slaapt hier al sinds ze hier gekomen is. Ga even naar het hotel, fris je op en eet even normaal voedsel. Als je terug komt, kun je wat kleren voor Meira mee nemen voor het geval ze wakker word. Als er wat gebeurt, bellen we je meteen.' Mevrouw Hoogendijk heeft haar hand op mijn schouders gelegd. Een hete douche zou ik wel kunnen gebruiken. Ik ruik mezelf. Ik stink een uur in de wind, dat is echt niet best. 'Oké. Ik ben er binnen twee uurtjes weer. Als er wat aan de hand is, bel alsjeblieft meteen.' 'Dat zei ik net. Dat doen we.' Ik knik naar mevrouw Hoogendijk. Ik sleep mezelf van de stoel af, wat zowat mijn huis was geworden. Wanneer ik mijn jas heb aan getrokken, geef ik Meira een kus op haar voorhoofd en beloof binnen twee uren weer terug te zijn.

Na een hete douche en een "goede maaltijd" besluit ik maar weer terug te gaan naar het ziekenhuis. Ik stop nog snel een trainingsbroek en een paar t-shirts van Meira in mijn tas en neem de lift naar beneden. Wanneer ik naar buiten stap word ik gelijk besprongen door de paparazzi. 'Harry! Is het waar dat Meira en jij samen zijn?' Ik kijk de paparazzi aan en besluit niet te reageren terwijl ik mij een weg naar mijn auto baan. 'Is het waar dat Meira ik coma in het ziekenhuis ligt?' Ik zucht kort wanneer ik mijn auto bereikt heb en draai me om naar de paparazzi. 'Het klopt, Meira ligt in het ziekenhuis. Naar omstandigheden gaat het goed met haar. Ik zou jullie willen vragen onze privacy te respecteren.' zonder antwoord af te wachten stap ik in de auto en begin ik zachtjes te rollen in de hoop dat de menigte om mijn auto heen weg gaat.

Na een rustige rit kom ik weer aan bij het bekende ziekenhuis. Ik trek mijn beanie verder over mijn hoofd, doe mijn zonnebril op en verstop mij in mijn jas voor ik naar binnen loop. Mevrouw Hoogendijk verlaten de kamer nadat we nog even gesproken hebben. Ondertussen is het rond 21:00 uur in de avond. Ik lees ondertussen social media waarin het ontploft over het nieuws van Meira. Veel sterkte wensen en lieve woorden later, voel ik mijn ogen zwaar worden. Ik geef toe aan het gevoel en laat me rustig weg zakken.

Meira POV

Na de zoveelste poging dwing ik mijn lichaam mee te werken. Waarom ziet niemand mijn hand bewegen. Waarom ziet niemand het deken bewegen wanneer ik met mijn tenen wiebel. Ik moet mijn ogen openen. Ik heb geen idee hoe laat het is en of er überhaupt iemand nog bij me is. Maar ik wil wakker worden. Ik wil Harry zijn mooie groene ogen zien. Ik wil Shawn zien glimlachen en mijn moeder haar bezorgde blik zien. Ik wil gewoon zien.

Na nog een poging merk ik dat ik mijn oogleden wat open krijg. Na een paar keer knipperen word mijn beeld scherper. Ik kijk naar een wit plafond. Wanneer ik mijn hoofd een stukje draai zie ik allemaal apparaten staan. Ze hebben hier wel uitgepakt zeg. Wanneer ik langzaam verder kijk, zie ik diegene die ik hoopte te zien. Diegene waardoor er een lach op mijn gezicht verschijnt. Mijn liefde. Mijn Harry. Hij heeft gigantische wallen onder zijn ogen zitten. Hoe hij daar onderuit op de stoel gezakt zit, lijkt me geen fijne houding om in te slapen. 'Ha-' Mijn stem kraakt. Ik staak gelijk mijn poging om zijn naam te noemen en kuch eerst een keer. 'Harry' Het komt er zacht en krakend uit. Maar blijkbaar is het genoeg. Harry beweegt wat heen en weer in zijn stoel, maar opent zijn ogen niet. For fuck sakes Styles. word wakker. 'Harry' dwing ik mezelf iets luider te zeggen. Zijn oogleden trillen en gaan langzaam open. Daarna sluit hij ze weer maar meteen daarna schieten ze wagen wijd open. 'Meira?' Hij fluistert. En daarbij lijkt het alsof hij een geest heeft gezien. Zijn ogen staan wagenwijd open, net als zijn mond. 'Hoi Styles.' Waarom mijn stem niet mee wil werken weet ik ook niet. We lijken wel twee gekken. Fluisterend naar elkaar. Langzaam til ik mijn hand op en steek ik hem uit naar Harry. Ik wil hem voelen. En nee, niet door denken. Gewoon even aanraken. Een bevestiging dat hij het echt is.

Harry pakt mijn hand aan en lijkt uit zijn trans te zijn ontwaakt. 'O mijn god. Je bent wakker. Je bent echt wakker.' Ik knik wat dom. 'Hoe voel je je?' naar omstandigheden? perfect eigenlijk. 'Ja, wel goed. Mijn stem is raar.' Harry knikt. 'Je hebt een slang in je keel gehad en daarna niks meer gedronken. Het is wat beurs nog.' Ik knik. 'Ik heb dorst.' Mijn mond is zo droog als dat hij maar zijn kan. Ik moet echt wat drinken. 'Ik zal eerst de zuster roepen.' Harry wilt op staan. 'Nee blijf alsjeblieft.' Harry kijkt mij twijfelend aan maar geeft toe. Hij drukt op het belletje boven mijn bed en komt bij mij op de rand zitten. 'Ik ben zo blij dat je wakker bent.' Ik weet niet of ik het mij nu verbeeld, maar Harry zijn ogen glimmen meer dan anders. Hij pakt mijn hand vast en geeft er voorzichtig een kus op. 'Ik ben zo, zo zo blij dat je wakker bent.' blijft hij fluisteren. Wanneer hij eindelijk zijn ogen op mijn gezicht richt, word mijn twijfel weg genomen hij huilt. 'Oh Harry toch.' Fluister ik terwijl ik mijn andere hand naar zijn gezicht breng om zijn tranen weg te vegen. 'Ik ben oké, echt waar ik ben hier. Ik verlaat jou echt niet zo maar. Je komt niet snel van me af.' Glimlach ik zwak, maar ik meen het wel.

'Meneer Styles?' De zuster komt binnen lopen. 'Wat kan ik voor u doen?' Harry kijkt naar mij. Wanneer de zuster zijn blik volgt ziet ze dat ik wakker bent. 'mevrouw Miller! u bent wakker!' Roept ze blij. Wat een vrolijkheid. 'Hoe laat is het?' vraag ik aan Harry. '2 uur in de nacht.' Ik knik. Hoe kan zij dan in godsnaam zo vrolijk zijn. 'Hoe voel je je Meira?' Ik knik naar de zuster. 'Ik voel me goed. Ik heb alleen ontzettend dorst. De zuster knikt. 'Ik zal een glas water voor je halen.' Ze werpt Harry nog een stralende glimlach toe en loopt heupwiegend weg. Ik kijk van de lege deurpost naar Harry die zijn blik op mij gericht heeft. Ik weet niet hoor, maar volgens mij heeft de zuster een oogje op Harry. Voor ik Harry er op kan attenderen komt ze terug met een glas water. 'Het moet stap voor stap omdat je drie dagen geen eten of drinken hebt gehad. We gaan eerst kijken hoe het slikken gaat met water.' Ik knik. Ik ken het riedeltje. Zoals gevraagd door de zuster neem ik kleine slokjes en laat ik het water in mijn mond rond glijden. Geloof me, een goddelijk gevoel.

'Je mag nu gewoon drinken, maar wel met mate.' de zuster kijkt van mij naar Harry wanneer ze opnieuw haar stralende lach op zet. Dit keer is het gewoon niet te missen. 'Ik zal doorgeven dat je wakker bent. De dokter zal je morgen ochtend vroeg bezoeken.' Ik knik domweg, puur omdat ik zo veel plezier heb in haar subtiele versierpogingen naar Harry toe. Ze pakt kort haar staart vast, draait er wat mee en gooit hem vervolgens over haar rug. 'nog 1 vraag.' Ik knik. 'uw relatie tot meneer Styles. Hij verteld dat u hem graag bij u zou willen houden. Klopt dat?' Ik knik. 'Ik zou graag Harry bij mij in de buurt hebben. Hij staat als het goed is ook als mijn eerste contactpersoon?' De zuster knikt. 'Dat klopt, Onder wat voor relatie kan ik dhr. Styles neer zetten?' Oh man, dit gaat een lacher worden. 'Als mijn vriend.' De mond van de zuster valt open. Ze kijkt naar Harry en dan naar mij. 'Jullie zijn vriend en vriendin. Als in een relatie?' Harry knikt droog naar haar terwijl hij mijn hand weer vast pakt. Hij kijkt niet raar op van haar houding, hij heeft alleen oog voor mij. 'Ik... Ik zal het noteren.' Ze draait zich om en loopt meteen weg. 'Mag ik je een kus geven?' Vraagt Harry twijfelend. 'Ik ben bijna verzopen. Ik ben niet gemarteld. Natuurlijk Styles, kus me.' Hij laat dit zich geen tweede keer zeggen. 'Oh voo-' Harry haalt abrupt zijn lippen van de mijne af en richten beide onze blikken op de zuster die opnieuw binnen is gekomen. 'Laat maar.' meteen is ze weer weg. Harry en ik kijken elkaar even aan en schieten vervolgens hard in de lach.