Stronger than before

14.

It's amazing how words can do that, Just shred your insides apart.

Nu iedereen er zowat zeker van is dat ik de persoon ben die vaak bij Harry te vinden is, ontploft mijn social media. Iedereen lijkt wel een oordeel te hebben. Dat gerucht over dat Harry en ik zouden trouwen, is alleen maar meer opgeblazen, wat de manager van Harry ook probeert. Harry vind het niet nodig om alles te ontkrachten. Hij vind dat niet iedereen gelijk moet geloven wat ze horen, waar hij ook wel weer een punt heeft. Maar leuk is anders. Begrijp me niet verkeerd, Harry doet er echt alles aan om me veilig te houden en als het de waarheid zou zijn, zou ik het ook niet heel erg vinden. Maar sommige woorden, sommige zinnen die scheuren je van binnen helemaal uit elkaar. Ik neem als voorbeeld: "Wat moet onze griekse god, met zo'n lelijk mormel als jou." , "Eerst Shawn, nu Harry. Hoeveel geld zou ze nu hebben?" of "wat ziet Harry in jou? Jij zult nooit genoeg zijn. Je moet van hem af blijven, hij is van mij." De meeste opmerkingen doen me niks. Dat zijn van die standaard dingen die je zo vaak hoort. Die ik heb leren los laten. Diegene die me het meest pijn doen zijn de opmerkingen die Shawn en Harry in één zin bevatten of waarin de Fans Harry volledig afkeuren op zijn keuze. Dat verdiend hij niet. Natuurlijk zijn er ook positieve reacties.

Vandaag heeft Harry weer een optreden en daarna een gala. Ik ben gewoon zenuwachtig voor vandaag. Niet omdat ik aan het werk moet na zo'n lange tijd, maar de reacties van mensen om mij heen.

Na een stille en vooral lange rit in de auto, word de deur open gedaan door Harry, die zijn hand uit steekt om mij uit de auto te helpen. Vele fans beginnen met gillen terwijl Harry en ik snel door de achter ingang lopen. 'Mei?' Harry pakt mijn pols vast voordat ik weg kan lopen. 'Gaat alles wel goed?' Ik knik kort en wil opnieuw een poging doen tot weg lopen, maar Harry trekt me terug en kijkt me met zijn doordringende blik aan. Ik zwicht. Alweer. 'Nee. Die opmerkingen die iedereen naar mijn hoofd gooit. Ze doen pijn.' Harry slaat ze om mij heen. 'Ik weet het.' Hij is even stil terwijl hij over mijn rug streelt. Na een paar minuten kijkt hij mij aan. 'De meesten zijn jaloers, Meira. Het is makkelijk om alles van een afstand te schreeuwen. Maar jij bent in mijn leven. Jij bent niet waardeloos. Jij bent grappig, gezellig en ook heel erg knap. Dus wat hun ook te zeggen hebben, probeer het te negeren. Het gaat om de mensen die dicht bij je staan en zij houden van je.' Ik sluit mijn ogen even en laat mezelf weer in Harry zijn armen vallen. 'Dankjewel Styles.' Ik kijk hem kort aan. 'Altijd blijven lachen en vriendelijk blijven. Daar bereik je het meeste mee en daarbij, ik help je veilig te blijven. Zoals beloofd.' Ik knik en steek mijn duim op. 'Kom op, baas. Werk aan de winkel!'

Wanneer Harry zich aan het voorbereiden is in zijn kleedkamer, zet ik de instrumenten goed en check ik de laatste technische dingen voor de show begint. Ik hoor de deuren open gaan en fans binnen lopen. De spanning neemt toe, maar dat weerhoud mij niet om te stoppen met mijn werkzaamheden, die ik minimaal kan uitvoeren. Ik hoor her en der mijn naam. 'Ben jij dé Meira?' Ik draai me om naar de stem. 'Dé Meira?' Ik glimlach naar het meisje die de vraag stelde. 'Ja, de verloofde van Harry.' Ik schud mijn hoofd. 'Ik ben wel dé Meira, maar Harry en ik zijn hele goede vrienden.' 'Dus jullie gaan niet trouwen?' Ik schud mijn hoofd. 'Alhoewel, hij is wel een schat en diegene die met hem trouwt, treft het zeker!' Ik kan het niet laten. Ik zie de meiden glimlachen. 'Jij en Harry zijn leuk samen.' Een ander meisje uit de zaal, begint te roepen.

'Mogen we jou wat vragen stellen?' Ik knik en ga met pijn en moeite op de rand van het podium zitten waardoor er nog genoeg ruimte is tussen mij en de meiden. De pijn van de operatie is nog steeds niet veel minder geworden en mijn blauwe, paars en geel gevlekte hoofd, ziet er ook nog steeds niet uit, maar oké. Daar gaat ie dan. De "Altijd blijven lachen en vriendelijk blijven" van Harry proberen uit te voeren.

'Gaat het wel goed met je?' Een meisje kijkt bezorgd naar me, wanneer ze ziet dat ik pijn heb. 'Ja hoor, het doet nog pijn, maar dat komt wel weer goed.' 'Hoe komt het?' Ik haal mijn schouders op. 'Ik heb geprobeerd iemand te redden van zinloos geweld maar werd toen zelf ook een slachtoffer.' 'Was je niet bang?' 'Heel bang. Maar ik was banger voor de persoon waarbij het gedaan werd. Ik sta nog steeds volledig achter mijn keuze. Genoeg mensen negeren het als ze het zien. Ik heb dat altijd afschuwelijk gevonden. Ik heb mijn gevoel gevolgd en dit was het resultaat, maar dat maakt me niet uit.' Ik glimlach naar het meisje. Ik weet niet wat ik anders nog zou moeten zeggen. 'Dus je bent niet bevallen?' Ik schiet in de lach. 'Nee, die geruchten die je gehoord hebt van mij in het ziekenhuis, is hier op gebaseerd. Ik ben niet zwanger ben ook niet bevallen. Maar bedankt voor het na vragen. Dat waardeer ik, er worden al zoveel roddels over ons verspreid zonder dat de waarheid bekend is.' De meisjes voor mij knikken. 'Maar een foto van jou, op deze manier, is ook niet in de pers geweest.' De jongen die nu het woord neemt, maakt een wijzend gebaar naar zijn gezicht. 'Dat klopt. Ik ben pas een dag uit het ziekenhuis.' 'Wat doe je hier dan!?' De schok is in zijn stem te horen. 'Ik doe kleine dingetjes. Normaal doe ik al het werk achter de schermen, maar dat lukt niet. Dus ik check het podium en ik ben er voor Harry natuurlijk.' Er word her en der gefloten, waardoor ik begin te lachen.