Stronger than before

40.

Being sad with the right people is better than being happy with the wrong ones.

" 'O myn god Harry, Stop!' Lachend ligt Meira onder mij terwijl mijn vingers in haar zij prikken. Als er iets is waar ze niet tegen kan, is dat wel kietelen. 'Wat is het geheime woord?' vraag ik haar lachend. Meira wurmt zich in alle bochten om maar aan mijn vingers te ontkomen. 'Hoe ...' Meira lacht even. 'Wat zei je?' 'Hoemoetikdatweten' roept ze snel tijdens het moment dat ik gestopt ben met kietelen. 'Je weet het wel.' Ik begin haar weer te kietelen. Ze schatert het uit van het lachen. 'Ik... Hou van je?' perst ze tussen het lachen door, eruit. 'Ik ook van jou.' Ik stop met kietelen en laat mij naast haar neer vallen. Hijgend lachend ligt Meira uit te puffen op het bed. 'Ik ben echt gelukkig met jou, weet je dat?' vertel ik haar terwijl ik naar het plafond kijk. 'Ik ook met jou Harry.' Een glimlach siert mijn gezicht. 'Als ik je zou vragen om te trouwen, wat zou je dan zeggen?' Meira duwt zich omhoog, zodat ze mij aan kan kijken. Mijn ogen haken in die van haar. 'Dan zou ik ja zeggen. Maar niet nu, want als dit een aanzoek moet zijn, ben jij serieus een hopeloze romanticus.' lacht Meira voor ze zich tegen mij aan nestelt. 'True. Ik was het nu ook nog niet van plan. Maar ik was gewoon nieuwsgierig.' Ik kus Meira op haar haar. 'Nou hup, omkleden jij! Ik moet een nummer afmaken, met jou hulp.' 'Mijn hulp?' Haar lach werkt aanstekelijk. 'Ik moet toch iemand hebben die mij koffie brengt...' Zeg ik zo serieus mogelijk. Meira kijkt me voor een paar seconden serieus aan voor dat ze keihard in de lach schiet. 'Jij spoort niet Styles. Maar zoals u wenst.' Meira springt van bed, maakt een buiging en wandelt hoofdschuddend de kamer uit. Ik mag mezelf zielsgelukkig prijzen met een meid zoals haar. Ze zag er vanochtend zo sterk uit toen ze in de rechtbank stond als getuige tegen haar stiefvader. Haar stem was helder toen ze sprak over de dingen die hij haar had aan gedaan. Waar haar moeder als een zielig hoopje vol zelfmedelijden op een bankje zat, rechte Meira haar rug en hield haar kin omhoog. Klaar om de wereld te laten zien hoe sterk ze wel niet geworden is. Nadat de rechter had besloten om haar stiefvader op te sluiten, zijn wij vrijwel meteen terug gevlogen naar London omdat ik daar een interview gepland had staan."

" 'Welkom Harry, lang niet gezien!' Zegt de zwart harige interviewster die recht tegen over mij zit. 'Dat klopt. Bedankt voor het uitnodigen.' De vrouw glimlacht. 'En hoe gaat het tegenwoordig met je?' Ik kan het niet laten en kijk met een glimlach naar Meira die voor het raam staat met haar armen over elkaar heen geslagen. Zodra ze door heeft dat ik kijk, steekt ze haar twee duimen op. Het is een idioot gezicht, maar het licht mijn hart vanbinnen helemaal op. 'Het gaat goed dank u wel en hoe gaat het met u?' Lily, Zo heeft mijn interviewster, lijkt verbaasd door mijn vraag. 'Met mij gaat het ook goed.' Mompelt ze verlegen. 'Je hebt recent een nieuw nummer uit gebracht dat heet Sign of the Times.' 'Dat klopt.' 'Het is een mooi nummer. Heel anders dan dat we gewend zijn van jou.' Ik glimlach. Ik weet eerlijk gezegd niet hoe ik hier op moet antwoorden. 'Waar is dat nummer op gebaseerd?' Ik kijk kort naar Meira die haar hoofd zachtjes schud. Het nummer hebben wij samen geschreven. Het was voor Meira een soort uitlaat klep. Maar niet alleen die van haar, ook die van mij. 'Het is gebaseerd op dingen die ik heb mee gemaakt. Het klonk wel toepasselijk.' Ik zet een glimlach op terwijl ik Lily aan kijk. Ze knikt en kijkt naar haar blaadje. 'Er gaan geruchten dat de beruchte ladiesman, niet meer single is. Klopt dat?' Ik schud mijn hoofd. Ladiesman. Ik heb altijd al een hekel gehad aan dat woord. 'Ik heb veel vrouwelijke vriendinnen en blijkbaar date ik ze allemaal.' Antwoord ik zuchtend terwijl ik mijn schouders op trek. 'Word je daar nooit moe van? Dat mensen je op deze manier veroordelen?' 'Het begint te vervelen om elke keer hetzelfde te zeggen, dus ik laat ze maar speculeren.' Ik ben best trots op mijn eigen antwoord. Natuurlijk had ik het er ook meteen in kunnen koppen dat ik al bijna een jaar samen ben met Meira, maar het is rustig zo. Meira word niet te veel lastig gevallen en er worden zeer weinig vragen gesteld over ons. Wij zijn zo vaak samen dat mensen het wat met rust hebben gelaten. Natuurlijk krijgen wij regelmatig de vraag of wij daten. Op Meira haar oude school hebben we het bevestigd en we doen niet geheimzinnig, maar blijkbaar valt het niet erg op. Wanneer we de vraag krijgen ontkrachten we nog bevestigen we het. We laten het voor hun wat in het midden hangen en ik vind dat goed zo."