Stronger than before

32.

We can't solve our problems with the same thinking we used when we created them.

'Toch denk ik dat het goed is, dat je eerst met je moeder gaat praten voor we terug gaan naar London.' Harry streelt met zijn vingers door mijn haren. 'Niet nu. Ik kan gewoon niet meer in dat huis zijn.' Ondertussen weet ik dat ik bang ben, dat mijn moeder mij gaat vertellen dat Jack het niet zo bedoeld heeft en dat ik waarschijnlijk iets heb gezegd of heb gedaan, waardoor ik dit heb uitgelokt. En voor een klein deel, omdat Jack mijn moeder wel bedreigt heeft door mij het zwijgen op te leggen. 'Je hebt een andere reden, maar het is goed. We gaan niet bij je moeder langs. Morgen gaan we eerst naar je oude school, op bezoek bij.. Lynn was het toch?' Een glimlach siert mijn mond. 'Dank je wel.' Ik sla mijn armen om zijn nek en plaats mijn lippen op die van hem.

'Wat wil je vanavond doen?' Ik haal mijn schouders op. 'Netflix and chill?' Stel ik voor. Harry knikt. 'Klinkt als een perfecte avond, ik ga wat eten bestellen.' Harry tovert zijn eigen telefoon uit zijn broekzak en bekijkt zijn telefoon nummers. Zelf kijk ik met een grote grijns toe en wacht af wanneer hij zich gaat beseffen dat we in Nederland zijn en niet in London. Harry drukt op het groene horentje en doet zijn telefoon aan zijn oor. Lachend pak ik zijn telefoon af en druk op het rode horentje. 'Je bent in Nederland, remember?' Harry trekt zijn wenkbrauw op. 'Dat is ook zo.' Ik schiet hard op in de lach en rijk al lachend voor mijn telefoon die op het bed ligt en open de thuisbezorgd app, die ik in de tijd hier in Nederland, vaak gebruikt heb. Ik leg Harry uit wat alles is en betekend waarna hij kiest voor een pizza en ik voor een carbonara pasta. 'Het zal hier over ongeveer een uurtje zijn.' 'En welke film wil mijn meisje zien?' Harry kust mijn nek. 'Alles is best, zolang het maar geen horrorfilm is.

Na een tijd lang door de netflix lijst heen te scrollen, worden we opgeschrokken door de deurbel. 'Dat was een snel uurtje.' Harry staat op en loopt naar de deur. Ik op mijn beurt, besluit maar op het bed te gaan zitten aangezien mijn kont, gevoelloos is geworden van de harde vloer. Wanneer Harry terug komt met het eten, vult een pizza lucht de kamer. Harry overhandigd mij een zilveren bak, waar een goddelijke pasta op mij ligt te wachten. Zo lief als ik ben, houd ik de pizza van Harry vast terwijl hij het bestek op haalt en naast mij op het bed ploft. 'Uw Pizza, meneer Styles.' Vertel ik hem met een grijns.

We kiezen voor een cabaret film van Jochem Meijer. Ik lig om de zoveel minuten dubbel van het lachen, terwijl Harry meer in de lach schiet wanneer hij naar mij kijkt. 'ik begrijp er echt helemaal niks van.' Zegt Harry terwijl hij zijn pizza doos, op de grond naast het bed neer legt. Ik doe een poging tot uitleggen wat voor cabaretier Jochem Meijer is, maar Harry ziet nog steeds het lol er niet van in. 'Oké, dan kijken we een andere film.' Harry scrolt door de films heen en stopt bij "Theory of Everything." Hij kijkt mij afwachtend aan, waarna ik knik. Een film met Eddy Redmayne is altijd goed.

"De film vertelt het verhaal over de beroemde natuurkundige Stephen Hawking. Het verhaal centreert zich om Hawkings vroege jaren op de Universiteit van Cambridge waar hij verliefd wordt op de arts-studente Jane, waar hij later mee trouwt. Net na het huwelijk wordt bij Hawking ALS, een ongeneeslijke spierziekte, gediagnosticeerd. "

Lees ik luid op, tot onbegrip van Harry, want ja, het is Nederlands. Ik vertaal het stukje voor hem. 'Die wil ik wel zien.' Ik knik, 'Ik ook.' glimlachend drukt Harry op play. Natuurlijk heb ik wel eens van Stephen Hawking gehoord en de ziekte ALS is een rot ziekte, dus ik ben benieuwd wat dit voor film is. Harry houd zijn armen open, als teken dat ik tegen hem aan moet komen liggen, wat ik maar al te graag doe. Halverwege de film, zie je Stephen aftakelen omdat de ALS alleen maar erger word. Eddy speelt zijn rol zo goed, dat het mijn hart breekt wanneer ik zie hoe hij toch door vecht en toch normaal probeert te leven maar zich ook zo ontzettend schaamt. De tranen lopen over mijn wangen. Het raakt mij heel diep. 'Zet hem alsjeblieft even op pauze.' vraag ik Harry smekend terwijl ik mezelf omhoog druk. De tranen lopen over mijn wangen. Harry begint te lachen. 'Ow angel toch.' Hij wrijft met zijn duim de tranen van mijn wangen af. 'Ja wat. Het is zo sneu, hij verslechterd zo snel! En dan die mensen... en die dingen... en hij....' Snikkend probeer ik hele zinnen te maken, wat overduidelijk niet lukt. 'Ik heb een pauze nodig.' Ik laat mijn hoofd in mijn handen vallen en probeer mijn emotionele jank bui te doorbreken. 'kom.' Harry trekt mij van bed. 'We gaan even op het balkon staan.' Harry drapeert mijn jas over mijn schouders en trekt mij het balkon op. 'Ik moet altijd janken bij zulke films.' verantwoord ik mezelf richting Harry. 'Het is ook wel een heftig onderwerp. Het is schattig.' Harry slaat zijn arm om me heen en drukt een kus op mijn haar.

Na een pauze van een kwartier, is mijn emotionele bui afgenomen en ben ik er weer klaar voor de rest van de film. We nemen weer plaats op het bed. Dit keer blijf ik recht op zitten met opgetrokken knieën. Harry ligt opnieuw lang uit en drukt op play. Wanneer de aftiteling begint, veeg ik opnieuw mijn wangen af. 'Oké, deze film ga ik dus nooit meer kijken. Hoe kan zij hem zo alleen laten! wat egoïstisch Dat kan ze gewoon niet maken-' 'Meira, rustig. Het is maar een film.' Harry pakt mijn handen vast. 'Ja nou. Ik zou dat niet kunnen.' Met een pruillip kijk ik Harry aan die in de lach schiet. 'je bent een mafkees.' Ik pak mijn telefoon om even te kijken of mam nog een keer heeft gebeld.

Wanneer ik hem ontgrendel zie ik meerdere appjes van mijn moeder en gemiste oproepen van Shawn, Ella en Sifra. 'Wat the fack?' Ik laat Harry mijn scherm met oproepen zien. Ik besluit als eerste Shawn terug te bellen, die vrijwel meteen op neemt. 'Meira, ben jij dat?' Hoor ik aan de andere kant van de lijn. Ik zet mijn telefoon op luidspreker zodat Harry ook meteen mee kan luisteren. 'Ja, ik ben het. Wat is er aan de hand?' Ik hoor bij Shawn op de achtergrond mensen praten. 'God zij dank.' Ik kijk verward naar Harry die vragend zijn schouders ophaalt. 'Wat is er aan de hand?' 'Het nieuws.. Ze zeiden dat je vermist was?' Mijn mond word droog. 'Waarom zou ik vermist zijn?' 'Een anonieme bron vertelde het nieuws, dat je volledig in tranen over de straten rende. Hij zag je voor het laatst bij een meertje en daarna heeft hij jou niet meer gezien.' Ik begrijp er helemaal niks meer van. 'Wat is het probleem dan?' Ik hoor wat geritsel aan de andere kant van de lijn. 'Meira! Gelukkig leef je nog! Je hebt geen zelfmoordgedachten toch?' Het is Ella. Ik hoor Shawn aan de andere kant van de lijn iedereen gerust stellen dat ik oké ben. Wacht, wat? 'Zelfmoordgedachten?' het is even stil aan de andere kant van de lijn. 'Het nieuws staat vol met jou vermissing. De speculaties zijn dat je een eind aan je eigen leven hebt gemaakt.' Ik schiet in de lach. 'Ik zit soms diep in de shit, maar een einde aan mijn leven had ik nog niet bedacht en daarbij, verdrinkingsdood is niet mijn ideale dood. Dat lijkt me verschrikkelijk.' 'waarom lach je hier om! Ik was dood ongerust.' 'rustig maar Ella, dat zou ik Meira echt niet laten doen.' Red Harry mij. 'Oh hey Harry!' Van de boze, ongeruste ondertoon van Ella is niks meer te merken. 'Hoi Ella. Meira is oké, ze zit hier veilig in mijn armen.' Een opluchting is duidelijk te horen vanuit de andere kant van de telefoon. 'Meira, gaat alles goed met je?' 'Meira is oké. Ik heb haar gelukkig gevonden.' Neemt Harry het gesprek met Shawn over, die de telefoon weer te pakken heeft gekregen. 'Ik heb Shawn gebeld voor hulp. Ik wist het niet meer.' Bekend Harry met een rood gezicht. Ik weet dat hij doelt op het bos gedeelte. 'Mijn keel is versierd met prachtige blauwe vingerafdrukken en ik heb hoofdpijn, maar verder gaat alles goed.' Ik hoor Shawn naar adem happen. 'Je keel?' Ik kijk opnieuw Harry verward aan. 'Dat deel heb ik hem nog niet vertelt.' Mompelt Harry terwijl hij zijn volledige aandacht richt op het strelen van mijn rug. Een koude rilling loopt over mijn rug. Nu moet ik het hun wel vertellen. Shit. Harry zijn parfum geur dringt mijn neus binnen. Mijn al time favoriet: Boss van Hugo Boss. Omdat ik me op zijn geur focus, voel ik de angst afnemen. 'Meira?' Ik kuch even kort. 'Jack probeerde mij te wurgen en vervelende woorden in mijn hoofd te praten. Harry is er voor me, dus dat komt wel goed. Ik heb nu alleen een zere keel en hoofd pijn door de klap die ik gemaakt heb tegen de muur.' Mompel ik snel achter elkaar. 'Verdo- die.. fuck.' Hoor ik Shawn mopperen. 'Het is goed Shawn. Ooit komt er een dag, dat ik hem terug pak en goed ook.' Meteen is het stil aan de andere kant van de lijn en Harry is abrupt gestopt met het strelen van mijn rug.

Dat klopt, ik heb zojuist besloten dat ik wraak ga nemen. Ik kan niet meer door gaan zoals eerst. Door het weg te stoppen en er mee om te leren gaan. Dat werkte de eerste keren ook niet dus dat zal ook dit keer niet werken. Ik heb een andere aanpak nodig. Ik ga zijn leven kapot maken, net als hij die van mij kapot heeft gemaakt. Een grijns vormt zich om mijn mond. Ik ga hem eens tegen de muur aan smijten met alle kracht die ik in mij bezit, ik zal giftige woorden naar hem toe spugen. Ik zal hem laten weten wie hier waardeloos is, misschien een extra harde trap in zijn edele delen of vast binden aan een stoel en sterke whisky door een trechter, zijn keel in gieten tot zijn hele keel weg brand.. 'Meira?' Ik schrik op en zie twee grote, angstige ogen. 'Waar dacht je aan?' vraagt Harry voorzichtig, bang voor mijn antwoord. Mijn glimlach word groter. 'Wraak.'