74.

28 5 0
                                    

Any fool can make a baby, but it takes a man, to raise a child.

Wanneer ik rustig mee zwing op Sign of the times, voel ik iets warms tussen mijn benen lopen. Wanneer ik mijn broek bekijk, lijkt het wel alsof ik in mijn broek heb geplast. Ik word uit mijn schaamte gehaald door een stekende pijn in mijn buik. Dan ineens valt het kwartje.

'Shit! Niall, roep Harry!' Het concert is op één nummer na, bijna afgelopen en juist nu laat onze kleine spruit zich horen. Het wil de wereld zien. Niall kijkt me met grote ogen aan. 'Niall, ik ga bevallen. Alsjeblieft, maak het Harry duidelijk...' Ik kijk hem smekend aan. Hij knikt kort en loopt vervolgens het podium op om Harry wat in zijn oor te fluisteren. Zijn ogen worden groot waardoor hij naar mij kijkt. Ik zwaai nogal gênant terug. Niall komt met Harry terug lopen. 'Maak het laatste nummer af alsjeblieft. De fans hebben je ook nodig.' 'Ja maar, jij bent belangrijker op dit moment.' Ik geef hem een kus. 'Ik ga vast mijn spullen pakken, jij zingt het laatste nummer en komt dan ook. Gaan we daarna naar het ziekenhuis.' Probeer ik zo kalm mogelijk te zeggen. 'De baby...' Ik schud mijn hoofd. 'Niall zou me desnoods naar het ziekenhuis kunnen brengen, dat wanneer het optreden is afgelopen, dat jij dan komt. Ik denk niet dat het meteen binnen een half uur gaat gebeuren. En het laatste nummer is 3 minuten. Dat moet goed komen.' 'Ik wil er voor je zijn.' Ik knik. 'Niall en ik pakken je spullen zodat we zo meteen meteen kunnen vertrekken, oké? Nu het podium op en knallen.' Harry legt zijn hand op mijn buik en geeft mij een kus. Kort daarna brengt hij zijn microfoon naar zijn mond en begint te praten. 'Mijn excuses voor deze onderbreking. Mijn prachtige vrouw gaat bevallen. Mijn laatste nummer heet Kiwi. Zing gerust mee.' Het muziek start waarna ik met Niall naar de kleedkamer loop om Harry en mijn spullen te pakken.

5 minuten later komen we terug bij het podium waar Harry afscheid neemt van zijn fans. Vervolgens rent hij het podium af. 'Lets go.' Ondertussen geeft Niall hem een washandje aan zodat hij zich kort op kan frissen en een schoon tshirt aan kan trekken.

Na een korte rit, zijn wij bij het ziekenhuis aan gekomen. Niall wacht in de wachtkamer en begint met het bellen van onze families. De zuster laat me plaats nemen op het bed en begint uit te leggen wat er van mij en Harry verwacht word. 'Ik hou van je, Mei. Je kunt dit!' Harry omhelst me stevig. 'Ik blijf bij je.' Ik knik. 'Ik ook van jou Harry.'

'Persen!' De zuster loopt heen en weer, de dokter kijkt tussen mijn benen en ik? Ik verga van de pijn terwijl ik kracht zet. 'Je kunt het Mei!' Harry dept met een nat washandje op mijn voorhoofd. 'Ik kan dit niet Harry, dit doet zoveel pijn.' 'Je kunt dit. Nog even en dan hebben we onze wondertje in onze handen.' 'Kun je voor me zingen?' Ik puf rustig uit na de wee. Harry knikt en begint zacht te zingen.

"Sweet creature, Had another talk about where it's going wrong. But we're still young, We don't know where we're going But we know where we belong. And oh we started Two hearts in one home. It's hard when we argue, We're both stubborn I know"

Een glimlach siert mijn gezicht. Wanneer ik een nieuwe wee voel aankomen, heb ik nieuwe krachten gevonden om door te gaan. Harry zijn stem heeft zoals gewoonlijk weer de perfecte uitwerking. Terwijl Harry over mijn arm wrijft, zingt hij verder.

"But oh, Sweet creature, sweet creature. Wherever I go, you bring me home. Sweet creature, sweet creature, When I run out of road, you bring me home. Sweet creature, We're running through the garden, Oh, where nothing bothered us.

But we're still young. I always think about you and how we don't speak enough And oh we started, Two hearts in one home. I know, it's hard when we argue, We're both stubborn I know, but oh. Sweet creature, sweet creature. Wherever I go, you bring me home, Sweet creature, sweet creature. When I run out of road, you bring me home.

I know when we started, Just two hearts in one home. It gets harder when we argue

We're both stubborn, I know, but oh. Sweet creature, sweet creature. Wherever I go, you bring me home. Sweet creature, sweet creature, When I run out of road, you bring me home. You'll bring me home"

Stronger than beforeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu