62.

29 5 0
                                    

Sometimes I pretend to be normal. But it gets boring. So I go back to being me.

De volgende ochtend word ik wakker met een gigantische kater. Wanneer ik om me heen kijk zie ik Harry naast me liggen. De deken bedekt zijn benen. Hij ligt op zijn buik. Zijn haren zitten wild door elkaar. Wanneer ik een kuchje hoor kijk ik meteen om en zie Sifra en Shawn op de bank liggen. Sifra aan de ene kant en Shawn aan de andere kant met de benen in de knoop.

Ik wurm mezelf tussen de dekens vandaan en loop richting de badkamer waar ik een plens koude water in mijn gezicht gooi. Wanneer ik het keukentje inloop kijk ik naar de drie personen in de kamer. Ik mag mezelf gelukkig prijzen met hun in mijn leven. Vandaag kunnen we nog even genieten van een vrije dag. vanavond vliegen Shawn Harry en ik terug naar huis, waar Harry zijn optredens en interviews weer plaats gaan vinden en ik mij bezig ga houden met dingen regelen voor onze bruiloft.

Nu ik de drie personen voor mij zo vredig zie slapen, denk ik terug aan de tijd waarin ik nooit had durven hopen, dat ik omringt zou zijn met zulke lieve schatten.

Dat het allemaal begon bij het verwisselen van de gitaar van Shawn en mij... In de klas piano spelen waardoor Jason en ik vrienden werden. En Harry op de rode loper. Te bizar voor woorden hoe mijn leven is gelopen.

Ik heb gedate met dé Shawn Mendes en nu ga ik trouwen met dé Harry Styles. Al zijn ze voor mij gewoon Shawn en gewoon Harry. Ik heb veel aan mij zelf gewerkt en nu kan ik eindelijk oprecht zeggen, dat ik mij echt gelukkig voel. 'Wat sta jij te staren?' Harry gaat recht op bed zitten en kijkt me met een scheve grijns aan. 'Ik dacht even terug aan het leven wat ik leidde voor ik jullie allemaal leerde kennen. Jou, Shawn, Jason, Ella...' Glimlachend draai ik me om naar de keuken om een thee voor mezelf te zetten.

'Om eerlijk te zijn had ik ook nooit verwacht dat ik mijn toekomstige vrouw zou ontmoeten op de rode loper.' Harry legt zijn handen op mijn heupen en kust mijn nek terwijl hij tegen mij aan gaat staan. Ik sluit mijn ogen en laat mijn hoofd op zijn schouder rusten. 'Een bizarre wereld, vind je niet?' Ik voel Harry glimlachen. 'En dan te bedenken dat je er bijna niet meer zou zijn,' Meteen weet ik dat Harry doelt op het ongeluk waarbij ik in het water ben beland en er een kleine kans was dat ik nog wakker zou worden. 'Onkruid vergaat niet.' Zeg ik serieus waardoor Harry in de lach schiet.

'Nog een paar maanden en jij word mijn vrouw.' Fluistert hij in mijn oor. De vlinders in mijn buik vliegen als een tornado rond. 'Dan ben jij mevrouw Styles in plaats van Miller,' 'I like the sound of that.' Fluister ik terug. 'Koffie is klaar.' Harry is nog niet uitgesproken of hij duwt me al op zij om zijn koffie te pakken. Lachend schenk ik het kokende water in mijn mok en dip een paar keer met het zakje er in. 'Liggen ze daar niet schattig?' Harry knikt naar Sifra en Shawn die nog steeds in diepe slaap liggen. 'Jup. Wat zeg je er van, samen even op uit?' Ik kijk Harry met een opgetrokken wenkbrauw aan. 'Wat? We hebben een gigantisch groot feest overleefd zonder opgemerkt te worden. Dan kunnen we ook nog wel even een rondje doen hier in Nederland.' Ik knik en glimlach. 'Graag!'

Zodra ik me aan heb gekleed, schrijf ik een briefje voor Shawn en Sifra en verlaten Harry en ik het hotelkamertje. 'Waar wil je heen.' 'Station.' Zeg ik resoluut waardoor Harry mij verbaasd aan kijkt. 'Ik zag laatst een filmpje voor bij komen met piano's op het station. Dat wil ik ook een keer doen,' 'Speel jij piano?' Vraagt Harry verbaasd. 'Ja, wist je dat niet dan?' Nu is het mijn beurt om verbaasd te zijn. 'ik kan me niet herinneren dat je mij dat verteld hebt, maar ik zou het graag willen horen.'

Dus zo gezegd, zo gedaan. Harry trekt de muts van zijn hoodie over zijn hoofd en doet zijn zonnebril op. Hij blijft op een afstandje staan terwijl ik plaats neem op de piano kruk. Het is zo lang geleden dat ik gespeelt heb.

Ik kijk even kort naar Harry die tegen een muur geleund staat met zijn blik op mij gericht. Hij knikt kort waarna ik mijn ogen sluit en begin met het spelen van Sign of the Times.

Stronger than beforeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu