68.

25 5 0
                                    

Sometimes the littlest things take up the most room in your heart

'Harry? kun je even komen?' nadat Harry niet reageert loop ik naar hem toe. Hij heeft zijn koptelefoon op en is bezig met gitaar spelen. Wanneer hij mij ziet krijgt hij een glimlach op zijn gezicht.

'Als dat mijn prachtige vrouw niet is.' Hij zet zijn gitaar aan de kant en omhelst mij. 'Ik heb een cadeautje voor je. Een verlaat trouw cadeau.' Ik trek hem mee naar de woonkamer en duw hem op de bank. 'Wat doe je geheimzinnig Mei.' Ik knik. 'Het is een grote verrassing, dus dat moet ook geheimzinnig.' Ik ga naast hem zitten en geef hem de doos aan. Zijn gitaar en die van mij heb ik al naast elkaar gezet op een standaard. Aan de linkerkant staat nu een lege standaard. Hij heeft hem alleen nog niet gezien. 'Maak maar open.' Harry begint gretig zijn cadeau open te maken en haalt er een kleine gitaar uit. Hij kijkt me niet begrijpend aan. 'Kom.' Ik steek mijn hand mee en sleur hem naar onze instrumenten kamer. 'Die hoort daar.' Harry lijkt het nog steeds niet te begrijpen en zet de kleine gitaar bij de linker standaard. 'Ik snap het niet?' Ik grinnik zacht. 'Kijk eens goed naar de gitaren Harry Edward Styles.' Hij laat zijn ogen over de gitaren glijden. Ineens worden zijn ogen groot. 'Ben je?' Ik knik. 'Nee. Is dit waar?' Verbaasd kijkt hij mij aan. Ik knik opnieuw. 'Dit is geen grapje toch?' Ik schud dit keer mijn hoofd. 'O mijn god. Ik word vader!' Ik knik opnieuw. Harry sluit mij in zijn armen, tilt me een stukje op en draait me in het rond.

'Hoe lang?' ik grinnik. 'Laten we zeggen dat onze huwelijksnacht ook voor de kleine heeft gezorgd.' Ik leg mijn hand op mijn buik. 'We zijn vandaag 10 december toch?' Harry knikt. 'Ik denk dat ik nu 8 weken zwanger ben. Dat zegt de clear blue test namelijk.' Ik haal de test uit mijn kontzak en laat het aan hem zien.

'Wauw! Ik word echt vader.' De tranen schieten in mijn ogen en knik voor de zoveelste keer vandaag. 'Dit is een prachtig cadeau,' Hij zoent me op mijn wang. Hij kijkt van de gitaren naar mij en weer terug. 'Een kleine Harry of Meira,' mompelt hij. 'Ons gezinnetje.' mompelt hij opnieuw terwijl hij mij aan kijkt alsof hij mij niet gelooft. 'Hier in je buik,' Hij legt zijn hand op mijn buik. Opnieuw knik ik. Dit moment is zo mooi dat ik het niet wil verpesten met een domme opmerking van mij. 'We moeten naar de dokter! We moeten weten of alles goed gaat. In Rome, we hebben gedronken, jij hebt gedronken.' Ik grinnik om te bezorgdheid van Harry. 'Daar ben ik al geweest om er zeker van te zijn dat ik wel echt zwanger ben en de dokter heeft het bevestigd, Morgen moet ik voor een inwendige echo,' ik grinnik even om het gezicht dat Harry trekt. 'Ik ga mee?' Vraagt hij twijfelend. 'Graag.'

'Mijn god ik word vader' Herhaalt hij voor de zoveelste keer. Harry loopt van de gitaren naar mij en weer terug. 'Jij word moeder...' Hij draait zich om. 'Daar lijkt het wel op ja,' Meteen heeft hij zijn armen weer om mij heen geslagen. 'Je word een super moeder,' Zegt hij vol overtuiging voor hij zijn lippen op de mijne drukt. Wanneer hij me los laat kijkt hij me alleen maar aan. In zijn ogen is zoveel liefde te zien, dat mijn hart er van smelt. 'Moet je nagaan. Net een paar weken getrouwd. Jij bent 25 en net bezig met een goedlopende solo carrière, ik ben 21 en getrouwd met een popster en zwanger.' Ik leg mijn handen op mijn buik terwijl ik er naar kijk. 'En ik kan niet gelukkiger zijn dan dat ik nu ben,' Vult Harry mij aan. 'Over 4 weken hebben de onze 12 weken echo,' 'Dan kunnen we nu eerste genieten van ons drietjes voordat de drukte begint.' Ik knik en laat me naast Harry op de bank zakken waar we genieten van een spannende tv serie.

***

'Vanmiddag hebben we die afspraak voor de echo. Ik had gehoopt dat je vrij zou zijn?' Vraag ik Harry. 'Ik heb een vergadering, maar die zeg ik af. Ik wil er bij zijn.' Ik glimlach dankbaar. Ik moet zeggen dat ik het dood eng vind. Straks is er iets niet goed? Wat als ik niet goed genoeg voor mezelf gezorgd heb. Harry daar in tegen is de afgelopen alleen maar bezig geweest met bedenken hoe hij een kind met zijn carrière moet combineren en hoe hij het moet doen zonder mij te lang alleen te laten. 'Hoe laat heb je die afspraak?' Ik werp een blik op de klok. 'Over een uurtje, dus over een half uur moeten we vertrekken,' Harry knikt. 'Ik ruim mijn papieren op en dan gaan wij even bankhangen.' Harry kijkt me nog een keer met een gigantische glimlach aan voordat hij weg loopt. Ik heb nooit geweten dat hij zo kon glimlachen. Hoofdschuddend loop ik achter mijn enthousiaste man aan die door de gang heen huppelt en zingt; 'ik word vader, lalalala.' Meteen word ik overspoeld door een vlaag van misselijkheid, waarna ik het op een rennen zet richting de wc. Zodra ik mij op mijn knieën laat vallen, komt al het inhoud van mijn ontbijt vanochtend er weer uit. Het duurt niet lang voor ik voel hoe Harry mijn haren omhoog houd en mij geruststellend over mijn rug wrijft. 'Heb je wat verkeerds gegeten?' Hoor ik mijn bezorgde man vragen. Ik schud mijn hoofd, wat opnieuw voor een vlaag zorgt. Nadat ik zeker weet dat het overgeven gestopt is, veeg ik mijn mond af en spoel ik de toilet door terwijl ik me tegen de muur aan laat zakken. 'Dit hoort bij zwanger zijn,' Verklaar ik mijn kalmte waar Harry zichtbaar verbaasd over is. 'Dat is... leuk?' Ik grinnik. 'Het hoort er bij helaas,' Met behulp van Harry sta ik op en loop ik met hem naar de bank. 'Ben je nu ziek?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee dat is met momenten. Nu ik er bij na denk, had ik dat in Rome ook... Van die vlagen,' 'Maar je gaf niet over.' 'Dat klopt, maar ik voelde me niet lekker. Weet je nog die ochtend dat ik niks wou eten omdat ik mij niet lekker voelde?' Harry knikt. 'Ik denk dat ik doen al zwanger was,' Zijn mond valt open. 'En hoe konden we dat niet weten dan?' 'Ik gaf niet over en mijn menstruatie-' Verbaasd kijk ik naar Harry wanneer ik mezelf voor mijn hoofd sla. 'Mijn menstruatie had moeten komen de vierde dag dat we in Rome waren. Maar we hadden het zo leuk, dat ik er totaal niet bij na heb gedacht.' Harry haalt zijn schouders op. 'Het maakt niet uit. Hij of zij is ontzettend welkom,' Verteld Harry mij terwijl hij met zijn hand over mijn buik wrijft.

'Mevrouw Styles?' Harry en ik staan op en schudden de hand van het jonge meisje, dat waarschijnlijk een assistent is. Haar mond valt open zodra ze Harry ziet. 'Jullie mogen hier plaats nemen, dan komt de verloskundige zo bij u,' Verteld het jonge meisje stotterend. Ik glimlach dankbaar naar haar en neem plaats op de stoel. 'Het s-spijt me, maar...' met meisje lijkt haar zelf in te houden. 'Vraag maar?' dring ik aan. 'Maar bent u echt de Harry Styles?' Ik grinnik om haar onzekerheid. Harry knikt. 'Wow. O mijn god!' kiert ze uit. Meteen herpakt ze zichzelf. 'Sorry, dat was totaal niet professioneel,' verbetert ze zichzelf. 'Het maakt niet uit.' stelt Harry gerust. Het meisje knikt dankbaar en verlaat de kamer. 'Dit word nog wat,' mompel ik terwijl ik een lach probeer te onderdrukken. 'Jep' Harry laat zich op de stoel naast me zakken maar schiet ook meteen overeind wanneer de verloskundige binnen loopt. 'Meneer en mevrouw Styles?' Vraagt de vrouw aan ons waarop wij beide tegelijk knikken. De vrouw stelt wat vragen over mijn leeftijd, of ik rook en andere noodzakelijke dingen. 'Zullen we dan maar eens een kijken?' 'Graag,' Harry wiebelt van zijn ene been op de andere. Die arme jongen is zo zenuwachtig als maar zijn kan. Ik neem plaats op de tafel. De vrouw, wiens naam Josie is, verteld mij mijn buik te ontbloten en de knoop van mijn broek wat los te doen. 'Ik spuit wat koude gel op je buik,' Verteld Josie en ze heeft gelijk. Dat troep is echt koud. Het kippenvel loopt over mijn armen. 'We zullen eens kijken hoe het met de kleine gaat.' Josie klikt van alles aan en staart naar het schermpje. 'Het is 1 kindje en je bent inderdaad ongeveer 12 weken zwanger,' Verteld ze met een glimlach. 'En dit,' Meteen schrik ik van een bonkend geluid. 'Is het hartje van jullie kindje.' Meteen vullen mijn ogen zich met tranen terwijl ik Harry aan kijk die met open mond en grote ogen naar het scherm staart en ondertussen mijn hand fijnknijpt die hij had vast gepakt. 'Willen jullie hier een foto van hebben?' Vraagt Josie. Omdat Harry niet echt meer weet hoe hij moet antwoorden, vertel ik Josie dat ik dat graag zou willen. 'Jullie zijn 20 augustus uitgerekend,' Josie geeft me een paar doekjes aan om mijn buik weer schoon te maken. Ik trek mijn kleren aan en stoot Harry aan. 'Aarde aan Harry! gaat het wel goed met je?' Vraag ik mijn man bezorgd. Hij lijkt uit zijn trans te schrikken en knikt. 'Het is echt waar, ik word vader.' Stamelt hij waardoor Josie en ik in de lach schieten. 'Dat klopt meneer Styles. U word vader in Augustus.' De bekende glimlach glijd over zijn mond. 'Mogen we het mensen vertellen?' Josie knikt. 'Het meeste gevaar is geweken. De meeste mensen wachten inderdaad tot de 12e week voor ze het vertellen. Dus ga u gang.' We bedanken Josie, maken een afspraak voor de volgende echo en stappen in de auto. 'ouders?' Vraagt Harry. Ik knik, 'Ouders.' De kippenvel loopt over mijn armen heen. Ik hoor mijn moeder al gillen over hoe jong ik wel niet ben en dat ik nog van mijn leven moet genieten. Man, als er iets is waar ik geen zin in heb, is het in een "les" van mijn moeder.

Stronger than beforeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu