Stronger than before

Epiloog.

Difficult roads often lead to beautiful destinations.

10 jaar later.

Een klein jongetje met bruin krullend haar en groene ogen wandelt naar me toe terwijl ik mezelf voor de spiegel aan het klaar maken ben. 'Mama, ben ik mooi?' Ik zak op mijn hurken om het strikje van het kleine jochie recht te doen. 'Jij ziet er prachtig uit, Damian.' Hij knikt trots en rent vervolgens de kamer uit. 'Papa! mama vind het mooi!' Hoor ik hem roepen. Grinnikend stop ik een paar laatste plukjes haar op hun plaats, en doe ik een paar oorbellen in voordat ik de kamer verlaat.

'MAM! Wat moet ik aantrekken!' Davina staat met twee verschillende jurken in de deuropening van haar kamer. 'Mijn vriendinnen zeggen dit, maar ik denk zelf dit.' Ze heeft een rode jurk met een diepe v-hals vast. Het is een mooie jurk maar ontzettend kort. De andere jurk is een lange, blauwe avondjurk die vanaf haar middel tot aan de grond uit loopt. Ik pak beide jurken van haar over, en bekijk ze rustig. 'Deze niet. Deze is te bloot.' glimlachend steek ik de donkerblauwe jurk uit naar Davina en hou ik zelf de rode jurk vast. 'Deze is mooi qua lengte en is wat meer bedekkend.' 'Ik ben 13 mam! Ik wil er goed uit zien.' Ze slaat haar armen over elkaar heen voor zover dat lukt met een jurk in haar handen. 'Blauw staat prachtig bij je blonde haren en geloof me, je vader zal het ook mooi vinden.' Ik glimlach naar Davina die knikt. 'En dan matchen we.' Ik wijs naar mijn eigen donkerblauwe jurk. 'Je ziet er prachtig uit mam. Ik doe deze jurk.' Davina omhelst me voor ze haar kamer in loopt en de deur dicht doet.

Wanneer ik de trap af loop, til ik mijn jurk wat op. Beneden zie ik beide mannen op de bank zitten. Damian heeft zijn speelgoed gitaartje op zijn schoot en probeert met zijn vader mee te spelen. Davina en Damian hebben beide de muzikale genen van hun vader over genomen. Davina heeft een prachtige stem en Damian speelt, ondanks dat hij 6 is, al best goed piano. Hij wil nu de gitaar leren.

'Ben je er klaar voor?' Ik knik,  roep Davina en trek een jas aan. Wanneer iedereen klaar en aangekleed is, haak ik mijn arm in die van mijn man en laten we de chauffeur ons rijden naar de rode loper. Het is een eer om uitgenodigd te zijn bij de première van een nieuwe film. We zijn de auto nog niet uit of Anique vliegt me al om mijn nek. 'Ik ben zo terug. Ik neem Damian mee.' Hoor ik hem mompelen waarna hij weg loopt. Achter haar staat een jongen met licht blond haar. 'Hoi Sam, hoe gaat het?' Hij knikt. 'Het gaat goed mevrouw, mag ik u dochter vergezellen?' Ik kijk naar Davina die blij knikt. Ik geef hun beide mijn toestemming waarna ze beide de rode loper over lopen en naar binnen gaan. 'Wat groeien ze toch snel, vind je niet?' zegt Anique lachend terwijl ze knikt naar haar zoon en mijn dochter. 'Hij lijkt typisch op zijn vader.' Anique knikt opnieuw. 'Ja en jou dochter heeft de eigenschappen van haar vader ook over genomen. Zo vriendelijk en zo aardig.' 'Dat klopt.' 'Waar is je zoontje?' lachend wijs ik naar de twee mannen. 'Het is echt een papa's kindje.' 'Hij lijkt veel op zijn vader.' 'Behalve zijn ogen, die lijken op die van mij.' 'Precies.'

Na de première word Harry bezig gehouden door de pers. Hij moet allemaal vragen beantwoorden aangezien dit toch zijn eerste film is waar hij in heeft gespeeld. Ik sta samen met Davina en Damian geduldig te wachten tot hij vrij gelaten word. 'Pap was goed he!' Davina kijkt stralend naar haar vader. 'Dat was hij zeker.' Damian scheurt zijn hand uit die van mij en zet het op een rennen. Wanneer ik zijn blik volg zie ik dat hij recht op Shawn af rent die hem lachend op tilt. Wat ben ik toch blij met Harry en Shawn in mijn leven, dat ik, ondanks alles wat wij hebben mee gemaakt, ze toch nog dicht bij mij mag houden.

Wij hebben veel mee gemaakt. Van begin tot einde. Ik ben gegroeid, maar de beide heren ook. Toen we elkaar leerden kennen waren we praktisch nog kinderen. Nu zijn we volwassenen. Harry is nu 38, Shawn is 35, Davina is 13 en Damian is 6 jaar en ik ben 34 nu. Ondanks een zware periode in mijn jongere leven, blijkt maar weer dat alles te overwinnen valt zolang je maar omringt bent door mensen waar je van houd en die van jou houden.

Mam is een happy single. Ze is een ontzettend trotse oma en komt van tijd tot tijd langs. Ze heeft besloten dat ze alleen beter af is dan met een man en daar houd ze zich tot nu toe erg goed aan. Ze beseft dat ik ook een volwassen vrouw ben geworden en laat me nu ook meer los, gelukkig.

Jason en Mariska zijn gelukkig met elkaar. Nadat ik Jason vergeven heb voor de dingen die hij heeft gedaan, is ook hij gaan genieten van het leven. Over 8 maanden zal hij vader worden, alleen heeft Mariska hem dat nog niet verteld.

Sifra is nog steeds Sifra. Even gek, even los. Alhoewel Sifra altijd iemand was die zei geen man nodig te hebben, is ze nu toch 2 jaar samen met een man en gaan ze volgend jaar zomer trouwen.

Niall en Anique zijn nog steeds een happy couple. Baby 3 is onderweg. Na hun zoontje Sam van 13 (hij werd een week na Davina geboren) en zoontje Jace (10) verwachten ze nu een dochter. Wat haar naam zal zijn, willen ze niet vertellen.

Ella en ik hebben niet meer de band op kunnen bouwen naar zoals het was. Dat zij en Harry verliefd werden, kunnen ze natuurlijk niks aan doen. Maar dat Ella niet het lef heeft gehad om het zelf aan mij te vertellen, heeft het vertrouwen beschadigd. We praten wel met elkaar en zijn ook vriendelijk naar elkaar maar daar blijft het blij. Ze werkt nog steeds in de zorg en woont ook nog steeds in Canada. Ze wou haar werk niet opgeven om te verhuizen.

Harry heeft zojuist zijn eerste film in première laten gaan. Hij heeft een stapje terug gedaan in de muziek wereld. Hij wou een beetje meer rust voor zichzelf. Hij brengt veel tijd door met Davina en ook met mij. Harry en ik zijn nog altijd close gebleven. Natuurlijk heeft het een tijdje geduurd voor ik Harry weer in mijn leven toe wou laten en natuurlijk in het begin, deed ik dat voor Davina. Hij is en blijft wel haar vader.

'Damian Mendes! gedraag je een beetje!' Hoor ik Shawn roepen naar Damian die verschillende interviews verpest door achter de geïnterviewden te springen en te zwaaien. 'Ga je mee naar Harry?' Shawn legt zijn hand op mijn rug. 'Ja, ik ben klaar om te gaan.' Hij drukt me een kus op mijn wang en neemt me mee richting Harry die ondertussen druk in gesprek is met Davina.

Shawn en ik zijn 3 jaar na de breuk van Harry en mij uiteindelijk toch samen gekomen. Eerst zag ik het totaal niet zitten en wou ik niet tussen beide jongens blijven springen. Maar al die tijd dat Harry en ik samen waren, is Shawn vrijgezel gebleven. Hij was daar toen ik hem nodig had. Na 3 jaar besefte ik mij pas, dat Shawn altijd mijn soulmate is geweest en dat ik de liefde die ik voor hem voelde, nooit kwijt zou raken. Uiteindelijk heb ik dus na 3 jaar, toegegeven aan mijn gevoelens voor hem. Toen we een jaar opnieuw samen waren, kwam ik er achter dat ik zwanger was van Damian. We waren toen 4 jaar bij elkaar. We zijn dat zelfde jaar ook getrouwd zodat Damian de naam van Shawn kon dragen. Davina ziet Shawn als haar tweede vader en daar ben ik erg blij mee.

Ik heb nu een apart, maar wel prachtig gezinnetje en ik ben gelukkig. Dingen gebeuren natuurlijk met een reden en blijkbaar moest ik obstakels overwinnen om in mezelf te gaan geloven.

Één ding weet ik zeker. Mijn vrienden en ik zijn allemaal; "Stronger than Before."

When you love what you have, you have everything you need.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Hallo Allemaal,

Een laatste berichtje van mij. Het verhaal; Stronger than before is nu ook ten einde gekomen en mijn hemel, wat was dat een rit. Een rit van frustratie, tranen, maar ook liefde. Die momenten dat je zo graag wilt schrijven, maar niet weet wat je zal schrijven of dat je zoveel ideeën hebt en het uiteindelijk niet op papier krijgt. Zo lekker frustrerend. Maar dat terzijde.

Dit is het laatste hoofdstuk van Stronger Than Before. Ik ben op zich best benieuwd. Met wie hadden jullie Meira gelukkig willen zien? Is het wie je verwacht had? Het is voor mij ook tot vrijwel het einde een raadsel gebleven wie ik met haar wou laten eindigen. Ik ben namelijk 6 keer van gedachten veranderd. Toch ben ik trots op haar. Mijn kleine lieve Meira, hihi.

Ik wil jullie allemaal bedanken voor het lezen van dit verhaal. En al helemaal bedanken voor al het geduld dat jullie soms met mij moesten hebben!

heel veel liefs,

Destiny