Stronger than before

67.

When love makes her shine, you know you're the one for her.

Harry POV

'Hoe kan het hier zo rustig zijn? Internet heeft het altijd over ontzettende druktes hier,' Meira kijkt verbaasd om zich heen. Moet ik haar vertellen dat ik de bewakers er voor heb laten zorgen dat we een half uurtje alleen zouden zijn hier? 'bewakers zorgen een half uur voor rust, zodat wij rustig kunnen kijken.' Vertel ik haar terwijl ze zich met een ruk omdraait. 'Dus we hoeven niet te wachten?' Haar stem klinkt hoopvol. Ik knik kalm omdat ik niet weet welke kant dit op gaat. Normaal heeft Meira er namelijk een hekel aan wanneer ik dit soort dingen uit haal. 'DAT IS ZO VET!' Roept ze uit waarna ze meteen naar het huisje met het balkon loopt. Ik blijf buiten staan om haar haar moment van geschiedenis te gunnen. Niet veel later zie ik haar silhouet rond lopen voor de opening van het balkon. Wanneer ik om me heen kijk, valt mijn oog op het bronzen beeld van Julia. Voor een beetje geluk in de liefde raak je haar rechterborst aan. Ik kijk naar het beeld voor me. Dat mensen haar borst aan raken voor geluk en liefde begrijp ik niet helemaal. Ik ken het verhaal van Romeo en Juliet, maar dat? Nee, dat geloof ik niet. Ik ben gelukkig en heb geluk in de liefde, kijk naar dat prachtige blonde meisje dat daar op het balkon naar beneden staat te kijken. Ik ken Meira goed genoeg om te weten, dat ze nu denkt aan de geschiedenis die hoort bij dat balkon. Wanneer ze mij in de gaten krijgt, kijkt ze me lachend aan. 'Nu zijn wij Romeo en Juliet!' roept ze naar beneden. Meteen verdwijnt ze van het balkon en komt ze op me af rennen. 'Dat is het bronzenbeeld!' Roept ze blij uit. Snel rent ze erop af en plant ze haar hand op de rechter borst van het beeld. Glimlachend en zuchtend schud ik mijn hoofd. Ik kon weten dat Meira dit zou doen. 'Wat? het is voor een beetje geluk in de liefde!' Roept ze blij uit. 'Alsof we geen geluk hebben,' Ik sla een arm om Meira heen en neem haar mee langs de muren van de binnenplaats.

Wat mij opgevallen is tijdens onze aankomst hier is dat de muren van de poort tot aan hier, op de binnenplaats overal briefjes hangen. Vele daarvan bevatten liefdesbriefjes in alle talen van over de hele wereld. Het is een mooi gezicht. Het word nog mooier wanneer Meira, helemaal in haar nopjes, de briefjes bekijkt. 'Het is prachtig,' Fluistert ze naar niemand in het bijzonder. 'Dat is het inderdaad.' Mompel ik in mezelf terwijl ik mijn ogen niet van mijn mooie vrouw af haal.

Alsof Italïe een stukje extra magie over Meira heen legt, ze is betoverend om naar te kijken. Het is dan ook niet raar, dat ik met een domme grijns haar achtervolg als een verloren puppy.

'Ga je mee?' Alsof ik haar uit een dagdroom heb gerukt, kijkt ze met een glimlach aan. 'Waar heen?' Ik loop naar haar toe, de ruimte tussen ons is nihil. Voorzichtig leg ik mijn handen op haar heupen. 'Je bent prachtig, weet je dat?' Fluister ik naar de jonge vrouw voor me. Opnieuw glimlacht ze. God, wat worden mijn benen daar week van. Wetende dat ik de reden ben dat ze lacht. Ik plant mijn lippen zachtjes op die van haar. Als reactie voel ik haar armen om mijn nek en een hand in mijn haar. 'Het is perfect Harry, Jij, Italië, dit hier,' Ze maakt een gebaar naar de binnenplaats. 'Dit is de perfecte huwelijksreis.' Ik druk opnieuw mijn lippen op die van haar en duw haar naar achteren tot ze met haar rug tegen de muur staat. Mijn hand glijd via haar rug naar haar billen, Ze laat een goedkeurende kreun horen wat mijn vriend daaronder meteen wakker maakt. 'We moeten verder, anders houd jij je kleren niet aan,' Mompel ik schor tegen haar lippen. Wat doet deze meid toch met me. Ik hoor haar giechelen terwijl ze me steviger naar zich toe trekt. Ze is niet van plan te stoppen. Haar handen glijden over mijn rug en door mijn haren. Ons moment word verstoord door 1 van mijn vaste bodyguards die kucht. Meteen draai ik me om maar blijf voor Meira staan zodat ze verstopt is achter mij. 'Meneer, uw tijd is om. U moet gaan,' Verteld de man. Ik knik. 'Dank je wel,' Hij knikt ook en loopt weg. Wanneer ik mij weer richting Meira draai staat ze nog na te hijgen. Haar wangen zijn rood en haar ogen staan vol lust. Ik druk mijn lippen op die van haar. 'We moeten verder,' Ik streel een pluk haar uit haar gezicht en stop het achter haar oor. Ze knikt beduusd en pakt mijn hand vast.