It wasn't love at first sight exactly, but it was familiarity. Something like oh, hello, it's you. It's going to be you.
In de grote balzaal laten we foto's maken om deze dag terug te kunnen kijken. Zo gaan we op de foto met mijn moeder, Harry zijn moeder en vader. Een foto met zijn allen. Vele, vele foto's later kijk ik uit over de prachtige tuin die bij het kasteel hoort. Het gras lijkt zoveel groener dan bij ons thuis en de bloemen lijken net iets meer te bloeien dan normaal. Ik voel een paar handen op mijn heupen. Ik hoef niet om te kijken om te weten dat het Harry is. 'Geniet je van het uitzicht, mevrouw Styles?' Ik giechel en knik. 'Het is prachtig. Net een sprookje.' Vertel ik hem terwijl ik omhoog kijk om hem aan te kijken. Hij knikt instemmend. 'Ben zo terug.' Ik kijk hem verbaasd na wanneer hij weg loopt. Het is en blijft een bijzondere man. Ik begin te lachen om mijn eigen gedachten. Een paar minuten later komt Harry weer bij me staan. 'Ga je mee?' Ik trek een wenkbrauw naar hem op omdat ik blijkbaar weer een clue gemist heb. 'Doe dat nou niet. Je was nou net zo mooi.' Hij wijst naar mijn wenkbrauw. Ik schiet in de lach. 'En bedankt Styles.'
'Graag gedaan, Styles. Kom.' Lachend laat ik me door Harry mee slepen naar de tuinen. 'Wat doen we hier?' Harry haalt zijn schouders op. 'Jij wou een sprookjesachtige bruiloft. Jij vond de tuin sprookjes achtig, dus moeten er ook foto's gemaakt worden in een sprookjesachtige tuin.' Buiten adem kijkt hij mij trots aan. 'Je bent de beste.' Ik geef hem een kus op zijn wang en hoor een klink van de camera. Wanneer ik om kijk staat onze fotograaf met zijn camera voor zijn neus. 'Oh, doe maar alsof ik er niet ben hoor!' Waarna wij in de lach schieten en hij wat om ons heen huppelt. 'Kom.' Ik pak Harry zijn uitgestoken hand vast en laat mij lijden door de tuinen. Ineens trekt hij mij naar zich toe waardoor ik onnozel begin te giechelen als of de spanningen nu eindelijk verdwijnen. De spanningen vanwege het goed verlopen van de bruiloft. Ik heb er zo veel moeite in gestoken en tot nu toe lijkt het probleemloos te gaan. Na een uur rond gelopen te hebben, gelachen te hebben en vele foto's later besluiten Harry en ik terug naar binnen te gaan.
***
'There was a time I packed my dreams away. Living in a shell, hiding from myself.
There was a time when I was so afraid. I thought I'd reached the end, But baby that was then. I am made of more than my yesterdays. This is my now, and I am breathing in the moment. As I look around I can't believe the love I see. My fears behind me, gone are the shadows and doubt. That was then, this is my now.'
Mijn hoofd leunt tegen Harry zijn borst terwijl we heen en weer bewegen op de muziek. Af en toe laat Harry mij draaien waardoor ik begin te lachen. 'Nu ben jij mevrouw Styles' Zegt Harry, Ik til mijn hoofd op om hem aan te kijken terwijl bij hem een grote grijns zich om zijn mond vormt. 'Dat klopt en jij bent een getrouwd man nu.' Hij grinnikt en lacht waarna hij een kus op mijn lippen geeft. 'En daar ben ik ontzettend blij mee. Ik hou van je.' 'En ik van jou.' Wanneer ik om me heen kijk zie ik dat mensen ons vergezellen tijdens onze eerste dans. Mijn jurk draait mee wanneer Harry mij opnieuw een pirouette laat draaien.
Harry kijkt om wanneer hij op zijn schouder getikt word. Desmond staat achter hem. Ik heb Desmond maar 4 keer gezien en elke keer weer, zie ik de gelijkenissen tussen hem en zijn vader. 'Mag ik je vrouw lenen voor een dans?' Vraagt hij aan Harry. Vrouw. Dat klinkt heel raar maar hij heeft wel gelijk. Harry en ik zijn man en vrouw. Het dringt nog steeds niet helemaal tot mij door. Wanneer onze handen elkaar loslaten neemt Desmond zijn plaats in. 'Je ziet er prachtig uit Meira.' Ik voel mijn wangen lichtjes rood kleuren. 'Ik weet dat jou vader er niet bij kon zijn en het spijt me dat je jou vader-dochter dans moet missen,' een triest gevoel sluimert naar binnen. 'Maar ik hoop dat je dit een beetje als vader-dochter dans zou kunnen zien.' Ik weet niet waarom, maar het betekend veel voor me. 'Dank u wel, Meneer Styles.' Hij schud zijn hoofd. 'Gewoon Desmond. Dat heb ik je al vaker verteld.' De man kijkt me met een grote lach aan. Zijn kuiltjes zijn hetzelfde als die van Harry. 'Desmond.' Herhaal ik hem.
JE LEEST
Stronger than before
FanfictionVervolg op: Where words fail, music speaks. Het leven kan erg oneerlijk zijn. Soms moet je gewoon even stil blijven staan en kijken waar het leven je heen lijd. Lees hier hoe het leven van Meira verder gaat samen met Shawn Mendes, Harry Styles, Ella...