I don't give any reason for anyone to hate me. They create their own little drama out of jealousy.
'Wanneer word die dader nou eens gepakt?' Ik laat me vermoeid op de bank vallen. Ik ben nu al 7 dagen bij Shawn en Harry is amper langs geweest. Hij is nog steeds bezig met het huis veilig te maken en op zoek naar de dader. Ik word er moedeloos van. 'Geen idee. Maar jullie zijn hier welkom,' Shawn overhandigd me een beker met thee. 'Ik kan niet gebruik blijven maken van je gastvrijheid. Davina is in de nacht constant wakker en dat houd jou ook wakker. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heerlijk als jij bij haar gaat kijken en ik kan blijven liggen... Maar toch. Het is je kind niet eens,' Shawn knikt. 'Dat weet ik. Maar ik doe het graag voor jullie. Ik vind het eigenlijk wel leuk om jullie om mij heen te hebben,' Zijn wangen kleuren rood. 'Vind je het niet erg dan?' Shawn kijkt me vragend aan. 'Nou je hebt je muziek en alles en dan heb je ook nog mij en Davina, een baby, om je heen.' Hij trekt mijn benen op zijn schoot. 'Nee hoor. Ik vind het leuk. Ik wil later zelf ook kinderen. Dit is een goede oefening.' Shawn, de jongen die het eng vond om een baby vast te houden, lijkt wel een tweede vader voor Davina. Hij verschoont luiers, doet haar in bad en troost haar wanneer ze in de nacht huilt. Alsof Davina door heeft dat we over haar praten, laat ze van zich horen. 'Ik ga wel,' Ik zet mijn thee op de tafel en loop naar de kamer waar Davina ligt. 'Hallo Kleine meid. Wat is er aan de hand?' Ik til haar op uit haar wiegje. 'Moet mama een liedje voor je zingen?' Het kleine meisje kijkt me aan met grote ogen terwijl de traantjes over haar wangen lopen. Soms weet ik echt niet wat er aan de hand is met haar. Eten heeft ze een uur geleden gehad en een boer kan het niet zijn. Dat bewijs heb ik nog op mijn tshirt zitten die ik bij de was gegooid heb. Ik besluit dan toch maar te zingen.
"Your hand fits in mine like it's made just for me. But bear this mind it was meant to be. And I'm joining up the dots with the freckles on your cheeks And it all makes sense to me."
Ze stopt eindelijk met huilen en kijkt me volledig geboeid aan. Alsof ze meteen ontspant tijdens het horen van mijn valse gekraai.
"I won't let these little things slip out of my mouth But if I do, it's you, oh it's you, they add up to. I'm in love with you and all these little things"
na het zingen van het laatste refrein is Davina weer in slaap gevallen. Zo voorzichtig als dat lukt leg ik mijn tikkende tijdbom weer in haar bedje. Gelukkig is de bom niet afgegaan en slaapt ze nog steeds als een roos. Wanneer ik beneden kom, zie ik Shawn de keuken uit komen. 'Ik heb een nieuwe kop thee voor je gemaakt.' Dankbaar kijk ik hem aan. De reddende engel.
'Je stem is nog steeds even mooi,' Bekend hij terwijl hij weer op de bank gaat zitten. Wanneer hij naast zich klopt, besef ik me dat ik nog steeds midden in de woonkamer sta. 'Ik was alweer vergeten hoe fijn je stem is om naar te luisteren.' Ik neem plaats naast hem op de bank en leg mijn benen lang uit. 'Lieg niet Mendes. Het zingen is aan jou en Harry. Ik zing alleen voor Davina.' Hij schiet in de lach. 'Je tikkende tijdbom,' Verbaasd kijk ik hem aan. Wanneer hij naar de babyfoon op de tafel wijst valt het kwartje. 'Ik heb het luid opgezegd of niet,' Shawn knikt waardoor ik in de lach schiet.
'Aarg, ik ben bek af.' Ik laat mijn hoofd achterover op de kussens vallen, natuurlijk ben ik Meira weer en vergeet ik dat ik gloeiend hete thee in mijn handen heb, wat dus over de beker heen klotst en op mijn buik terecht komt. Ik zet de beker op tafel om vervolgens in de kamer rond te springen. 'heet heet heet heet heet,' Shawn ligt dubbel van het lachen. Ik kijk hem boos aan terwijl ik met mijn tshirt heen en weer wapper. 'Kom,' Shawn duwt me richting de keuken en laat de kraan lopen waar hij vervolgens een theedoek onder stopt. 'Wapperen gaat niet helpen. Je moet koelen. Je bent EHBO-er toch? Dat hoor je te weten.' Met op elkaar geperste lippen sta ik tegen het aanrecht aan. Die fucking Shawn. 'Til je shirt op.' Ik doe wat hij van mij vraagt waarna hij de koude doek tegen mijn buik aan drukt. Als reactie wip ik van het ene been naar het andere terwijl ik mopel:' koud, koud, koud,koud,' wat er voor zorgt dat Shawn opnieuw in de lach schiet. Met zijn hand op mijn buik, voorkomt hij dat de doek naar beneden valt. Zijn gezicht is erg dicht bij die van mij. Zijn bruine ogen boren diep in die van mij. Ze lijken elkaar niet los te willen laten. Zijn geur. Zijn vertrouwde, fijne en subtiele geur vult mijn neusgaten. Ik vervloek mijn hart omdat die besluit tig keer sneller te slaan. Voordeel daar weer van is dat ik mijn brandwond op mijn buik vergeten ben. Zijn lippen komen dichter bij die van mij. Dan lijkt het alsof ik ineens wakker word uit mijn trans en draai mijn hoofd om. 'Shawn, ik-' 'Wat doen jullie?' Shawn en ik schrikken beide van Harry die in de opening van de keuken staat. Shawn springt meteen een stuk naar achter. 'Onderbreek ik wat?' Harry heeft zijn armen over elkaar heen geslagen. Hij lijkt boos. Nee niet boos. Pissig. 'Nee, ik heb me gebrand dus dat zijn we even aan het koelen.' Vertel ik Harry. 'En daarvoor moet je shirt omhoog zijn met zijn hand op je buik?' Ik volg Harry zijn blik en zie Shawn zijn hand nog steeds op mijn buik liggen. 'uh, ja?' Harry schud zijn hoofd in ongeloof. 'Serieus Harry, Ik heb mijn buik verbrand.' Ik duw Shawn zijn hand weg en haal de doek van mijn buik af waarna er een grote rode plek zichtbaar word. Meteen staat Harry naast me, zijn boosheid vergeten. 'Wat is er gebeurt?' Ik hoor Shawn grinniken en weglopen. 'Ik... uhm,' Ik geef het op. Ik heb geen idee hoe ik dit uit moet leggen zonder dat Harry in lachen uit barst.
'Ik zou thee drinken, toen huilde Davina, dus die ging ik troosten. Toen ik terug kwam was mijn thee koud dus heeft Shawn nieuwe thee gezet. Daarna ging ik op de bank zitten en liet me gefrustreerd en moe achter overvallen en vergat die mok dus dat ging over mij heen en dit is het resultaat,' Met open mond kijkt Harry mij aan. Zo blijft hij een paar seconden staan. 'Dat meen je niet,' Vraagt hij vol ongeloof. 'Geloof het toch maar. Vraag haar vooral naar haar "heet" dansje,' hoor ik Shawn vanuit de woonkamer roepen en daarna lachen. 'Heet dansje?' Ik knik. 'Reflex. Niet walk it off, maar dans it off terwijl je heet roept.' antwoord ik balend. Nu heeft Harry nog meer om te lachen. Het verbaasd me dat hij nog niet in lach-, oké laat maar. Harry ligt volkomen dubbel van het lachen. 'dankjewel jongens. Jullie zijn weer top.' Geïrriteerd laat ik de kraan weer lopen om de doek nat te maken om mijn buik verder te koelen. 's-sorry Meira, d-dit is gewoon Hilarisch.' Ik kijk Harry boos aan voor ik de woonkamer in loop. Shawn zit op de bank met zijn hand voor zijn mond in een poging om zijn lach in te houden. 'Waag het,' sis ik naar Shawn die zijn handen als een teken van vrede omhoog doet en zijn lippen naar binnen rolt. Nou en je raad het al, dat was niet handig want Shawn schiet net als Harry in de lach. 'best. Ik ga op bed.' Wanneer ik de eerste stap de trap op wil zetten roept Harry mij een halt toe. 'de dader is gepakt,' Verteld hij ineens. Van schrik laat ik de doek op de trap vallen en draai ik me om. 'Gepakt? Als in hij gaat Davina en mij niks doen?' Harry knikt. 'Wie... wie was het?' Harry is meteen serieus. 'Kom even zitten.' Ik schud mijn hoofd. 'Ik wil niet zitten. Ik wil weten wie het was.' Harry trekt aan mijn arm zodat ik wel moet gaan zitten.
'Weet je nog die dag van het auto ongeluk?' Ik knik verstijfd. Hoe kan ik dat vergeten. Die ontzettend luxe bak die er voor zorgde dat in het ziekenhuis terecht kwam, waardoor ik een deel van mijn leven gemist had. Dat ongeluk waardoor ik er bijna niet meer was geweest. Dat fucking ongeluk waardoor ik niet meer langs het water durf te rijden en het lied Mercy niet meer normaal kan luisteren. 'Het had allemaal met elkaar te maken. Hij heeft het bekend.' Ik voel mijn handen koud worden. 'Waarom?' breng ik zacht uit. 'Jaloezie,' 'Wie was het?' Alsof mijn stem zijn volume niet meer terug kan vinden, fluister ik de woorden. Harry lijkt geen antwoord te willen geven op mijn vraag. 'Weet jij het?' Ik kijk Shawn afwachtend aan die langzaam zijn hoofd schud. 'Harry, vertel het me alsjeblieft.' Hij blijft stil. Ik voel de tranen opwellen in mijn ogen. 'Ik moet het weten. Ik moet weten wat ik diegene heb aan gedaan dat hij bereid is om mij van de weg te rijden. Om mij en mijn dochter te bedreigen. Ik word gek Harry, vertel het me alsjeblieft...' Smeek ik hem dit keer. Het lijkt alsof Harry de grootste moeite heeft om antwoord te geven op de o-zo simpele vraag.
'Geef gewoon antwoord.' Hij neemt een diepe teug adem en kijkt me vervolgens met medelijden aan. 'Het is iemand die je kent,' Mijn mond valt open. Dan ineens lijken de puzzelstukjes op hun plaats te vallen. Één iemand schiet in mijn gedachten en ik hoop zo ontzettend dat ik het niet goed heb. 'Wie, Harry.'
'Het is...-'
JE LEEST
Stronger than before
FanfictionVervolg op: Where words fail, music speaks. Het leven kan erg oneerlijk zijn. Soms moet je gewoon even stil blijven staan en kijken waar het leven je heen lijd. Lees hier hoe het leven van Meira verder gaat samen met Shawn Mendes, Harry Styles, Ella...