Stronger than before

12.

Be careful with your words. once they are said, they can be only forgiven, not forgotten.

'Hey Styles, We gaan naar huis.' Harry gooit zijn tassen op de rug en overhandigd mij mijn jas. 'Zoals u wenst mevrouw.' Hij buigt kort waardoor ik in de lach schiet. Op dat moment komt ook de zuster binnen die Harry met een opgetrokken wenkbrauw aankijkt. 'Juist...' Ze kijkt even naar haar papieren. 'Oke, de wond moet je elke dag schoonmaken en een nieuwe pleister op doen. Over 2 weken mag de dokter de hechtingen eruit halen. Tot die tijd moet je rustig aan doen, oké?' Ik knik. 'Komt goed!' 'Daar zorg ik wel voor.' Ik kijk naar Harry die me met een warme glimlach aan kijkt.

Wanneer we eindelijk uit het vliegtuig stappen is het al donker. Harry heeft zijn bodyguards in een auto achter ons aan rijden. Hij wou zelf rijden. We rijden over de snelweg. Wanneer we door een bewoonde gedeelte rijden, komen er meer lantaarnpalen te voorschijn. Je ziet ze in de verte aankomen en het is een prachtig gezicht. 5 minuten geleden heb ik een CD van One Direction in de auto van Harry gevonden. Je raad het al, dat is dus waar wij nu naar luisteren. Harry vertikt het om mee te zingen. Ik daar in tegen zing zachtjes mee terwijl ik geniet van het uitzicht buiten. Af en toe voel ik Harry naar me kijken. Af en toe kijk ik terug en glimlachen we naar elkaar. Ik geniet hier ontzettend van. De aanwezigheid van die schat naast me, het uitzicht buiten en muziek.

Wanneer de beginklanken spelen van een nummer, lijkt Harry te ontwaken uit zijn trance en begint mee te zingen.

"I might never be your knight in shining armor, I might never be the one you take home to mother And I might never be the one who brings you flowers. But I can be the one, be the one tonight. When I first saw you, From across the room, I could tell that you were curious (oh, yeah). Girl, I hope youre sure, What you're looking for, 'Cause I'm not good at making promises.

Harry gebaart mee met de tekst van de muziek. legt zijn hand af en toe op zijn hart en kijkt veelbetekenend naar mij. Als ik niet beter zou weten, zou ik kunnen denken dat hij deze tekst ook echt meent dit keer, wat ik best een eer zou vinden. Wacht... wat?

Bij het refrein begin ik mee te klappen en te zingen, met Harry.

"But if you like causing trouble up in hotel rooms And if you like having secret little endezvous. If you like to do the things you know that we shouldnt do, Then baby, I'm perfect, Baby, I'm perfect for you. And if you like midnight driving with the windows down, And if you like going places we cant even pronounce. If you like to do whatever you've been dreaming about, Baby, you're perfect, Baby, you're perfect, So let's start right now."

Na dat nummer, voel ik mezelf moe worden. Langzaam vallen mijn ogen dicht, onder het genot van de prachtige zangstem van Harry, de warme auto en de prachtige mooie en vooral magische lichten die voor bij flitsen.

Shawn POV.

Ik frustreer me nog steeds helemaal kapot als ik zie hoe Harry met Meira om gaat. Ze lijkt oprecht gelukkig. Ik wou dat ik onze tijd vergeten kon. Of dat zij vergeten kan wat ik gedaan heb. Ik wil haar terug en ik zal dat ook niet zo maar opgeven, maar toch. Het doet pijn hun twee zo te zien. Na het zien van die nieuwsberichten verloor ik mezelf. Mijn hart werd uit mijn lijf gerukt omdat ik dacht dat ik haar nu helemaal kwijt was geraakt. Gelukkig is dat niet het geval. Harry had gelijk in het ziekenhuis.

'Moest je nou zo tegen haar uitvallen? Heeft ze niet al genoeg gedonder gehad?' Harry slaat zijn handen over elkaar heen. 'Het was niet mijn bedoeling Harrold. Come one.' Hij schud zijn hoofd. 'Je leert het ook nooit he.' Hij is even stil, maar zijn ogen schieten nog steeds vuur. 'Het is dat Meira nog zoveel om je geeft, al is het onbewust. Anders had ik je allang een flinke trap onder je kont gegeven. Die meid is door hel geweest en terug, meerdere malen in haar leven, staat altijd voor iedereen klaar en dan ga jij om en pers bericht, boos worden. Lekker subtiel Mendes.' 'Klopt, dat was fout van mij. Ik hou van haar Harry en dan zo iets lezen, doet pijn.' Harry kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan. 'ja, ja. Ik weet het. Zo heeft Meira zich ook gevoelt.' Harry knikt. 'En daarbij, als je echt van haar houd, zou je blij zijn dat ze dan gelukkig zou zijn.' En weer had Harry een punt. Ik begrijp best waarom Meira zo graag bij hem in de buurt is. Er is één vraag. één waar ik antwoord op MOET hebben.