Don't choose the one who is beautiful to the world, but rather choose the one who makes your world beautiful.
De tijd voor kerst is aangebroken. Harry neemt me mee ergens heen. Waarheen wil hij niet zeggen. Na een uitgebreide protest waarin ik Harry duidelijk heb verteld heb dat ik niks heb met verrassingen, heeft hij het toch voor elkaar gekregen om mij in de auto te proppen. Nu zit ik hier dus, naast een grijnzende Harry. Ik heb geen idee wat hij in gedachten heeft. Ik zit dan ook chagrijnig met mijn armen over elkaar in de auto voor me uit te staren. Het begint al te schemeren aangezien het avond is. 'Mag ik het nu weten?' Zeurderig kijk ik Harry aan die zijn hoofd schud waardoor zijn haar mee wiebelt. 'Je gaat het leuk vinden Mei. Ik weet het zeker.' Ik zucht. 'Dan moet ik je daar maar op geloven dan.' Harry knikt en glimlacht breed. 'een hint dan?' 'Oké. Kerst.' Ik trek een wenkbrauw op. 'kerst?' 'Jep.' Tot zover een handige hint. not.
Na een half uurtje rijden bereiken we de bestemming. Harry parkeert de auto en zet zijn muts en zonnebril op. Ik zet mijn zonnebril ook op en loop arm in arm met Harry naar het grote gebouw voor ons. 'Kom.' Harry trekt me mee. Wanneer Harry zijn zonnebril en muts af doet kijk ik hem verbaasd aan. 'En de paparazzi dan?' Harry haalt zijn schouders op. 'Dit is een dag voor jou en mij. Als ze daar foto's van willen maken, doen ze dat maar. Maar jij verdiend een dag waarin ik mezelf niet hoef te verbergen. Dat ik gewoon de Harry kan zijn die je thuis ook kent.' Ik kan een glimlach niet onderdrukken en doe ook mijn zonnebril af. Harry koopt twee kaartjes. In de entree hal kijk ik al verwonderd om me heen, overal hangen lampjes. Er staat een bord met daarop de tekst "kaarsjesavond" 'Klaar voor?' Ik knik naar Harry en loop met hem door de schuifdeuren. Wat ik dan voor me zie is gewoon weg magisch. Overal hangen lampjes en branden kaarsjes. De bloemen maken het af. 'Vind je het mooi?' Ik kijk Harry aan en knik nog steeds beduusd van het uitzicht wat ik nu zie. 'We gaan eerst wat eten.' Harry trekt een stoel aan die bij een ronde tafel staat. Ik neem plaats en hij schuift de stoel aan. Ik kijk nog steeds om me heen. 'Het is prachtig Harry!' Hij glimlacht. 'Dat vind ik ook.' Her en der lopen mensen in elfen pakjes die verschillende kaarsjes aansteken. 'Je ziet er trouwens prachtig uit. Ik weet niet of ik dat al heb gezegd.' Ik weet niet waarom, maar ik voel mijn wangen rood kleuren.
'Dankjewel Styles. Jij ziet er ook goed uit hoor. Het is mij een eer om met jou op stap te mogen.' Ik steek mijn tong speels uit en neem een slokje van cola die net op tafel is gezet. 'Hey ik had een vraag, ook namens Gemma en mijn moeder.' ik heb zo'n flauw vermoeden dat ik weet wat hij wil gaan vragen. 'zou je de tweede kerstdag met Gemma en mijn moeder willen spenderen?' Ik sluit mijn ogen en glimlach. 'Maar natuurlijk wil ik dat bij jullie doorbrengen. Ik hou van kerst! Maar...' 'maar?' 'Ja, dan moet jij eerste kerstdag mee met mij, Ella, Jason en Shawn.' Harry kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan. 'Oké, ik ga sowieso met jou mee, maar alsje- alsjeblieft, ga ook met mij mee. Ik heb een voorgevoel dat het een gênant gebeuren gaat worden met twee van mijn exen, kerst vieren. Ella heeft het geregeld, die wou weer een ouderwets "vrienden" Avond, net als 3 jaar geleden. Pleeeasseeeee?' Ik zet mijn puppy oogjes op en voeg voor het effect ook mijn pruillip toe. 'Je weet dat ik die puppy ogen niet weigeren kan. Het is zwak om die pruillip er bij te doen. Je weet dat ik het dan helemaal niet meer kan weigeren...' 'YES!' Schreeuw ik iets te luid waardoor we door iedereen worden aangekeken. Harry en ik schieten in de lach en richten ons op het eten, dat gebracht word.
'Wat zijn de familie tradities bij jullie?' vraag ik met een mond vol spaghetti. 'Dat verstond ik niet helemaal, eet je mond leeg voor je spreekt, jonge dame!' Zegt Harry op een vaderlijke toon. Ik sla mijn hand voor mijn mond om te voorkomen dat de spaghetti in het rond vliegt door het lachen. Met moeite heb ik mijn mond leeg gegeten en herhaal ik mijn vraag waarop Harry antwoord dat die er niet echt waren. 'Bij jullie dan?' kort denk ik even terug aan de kerst tijd toen mijn vader nog leefde. 'Wij ruilden altijd pakjes. We trokken lootjes en voor diegene kocht je dan een cadeautje.' 'DAT IS LEUK! Dat wil ik ook! Dat moet ik Mam en Gemma voorstellen.' Harry grijpt naar zijn telefoon en bedenkt zich halverwege om dat toch niet te doen. 'Oké, jij gaat mij helpen onthouden. Ik wil mijn telefoon nu niet pakken.' hoofdschuddend en lachend vertel ik Harry dat ik hem er aan zal herinneren.
JE LEEST
Stronger than before
FanfictionVervolg op: Where words fail, music speaks. Het leven kan erg oneerlijk zijn. Soms moet je gewoon even stil blijven staan en kijken waar het leven je heen lijd. Lees hier hoe het leven van Meira verder gaat samen met Shawn Mendes, Harry Styles, Ella...