9.

64 5 0
                                    

There is nothing wrong with you. Just a lot wrong with the world we live in.

'Bel dan aan Mei, het is koud hier.' Harry staat naast me te klappertanden. Mijn vinger zweeft boven de bel. 'Ik weet niet of ik hier klaar voor ben.' Voor ik het weet, heeft Harry op de bel gedrukt en kijk ik hem boos aan. 'Ik kan dit niet.' Ik draai me om en stap van het opstapje af om vervolgens met een snelle pas de straat uit te lopen. 'Meira. Kom op. Het is Ella, Je beste vriendin. Ik ben er bij, Alles komt goed.' Ik schud mijn hoofd. 'Ella woont hier niet alleen, weet je nog? Jason woont hier ook.' Harry knikt. 'Dat klopt. Misschien is hij niet eens thuis. Je kunt hier niet voor weg blijven lopen.' Ik schud mijn hoofd. 'We hadden afgesproken om twee uur in de bar te zijn. We kunnen ook daar gewoon heen gaan.' Harry legt zijn handen op mijn schouders. 'Zou jij je daar prettiger bij voelen?' Ik knik. 'Dan gaan we dat doen.' Hij trekt me in een knuffel. Eerst leek het een heel goed idee om eerst bij "mijn oude huis" langs te gaan. Helaas nam de angst het van me over. Harry belt zijn chauffeur die ons naar de bar brengt. Het is half twee. Over een half uur zal ik Ella weer zien.

Onrustig wiebel ik met mijn been heen en weer terwijl ik een bierviltje in stukjes breek. 'Meira.' De zware klank in Harry zijn stem laat me op kijken. 'Wat gaat er in je om?' ik zucht kort. 'Ik ben bang dat de woede het straks van mij wint. Ik ben bang dat ik dingen ga zeggen die ik niet meen.' Harry slaat een arm om me heen. 'Ik ben bij je en ik blijf bij je. Ik ga je hier door heen helpen. Ik beloof het je.' Ik leun met mijn hoofd tegen zijn borstkast aan. Ik schrik op van een korte kuch bij ons aan tafel. Wanneer ik opzij kijk, zie ik Ella staan. Haar krullende haren zijn in een knot gebonden. Van schrik knijp ik in Harry zijn hand. 'Ella.' 'Meira, Harry. Wat fijn jullie te zien.' 'Neem plaats.' Harry wijst naar de bank voor ons. Ella knikt en neemt plaats zoals Harry aangeboden had.

'uhm, nou hoe is het?' Ik bijt op de binnenkant van mijn wang om een rot opmerking tegen te houden. ik hoest even kort voor ik antwoord geef. 'Het gaat goed. Dankjewel. En met jou?' 'Kan beter.' Ik kijk Harry met een smekende blik aan die mijn hint snapt. 'Laten we wat te drinken bestellen.' verbreekt hij de stilte. 'Ella, Wat wil jij drinken?' 'Een cola alsjeblieft.' Harry steekt zijn hand op om iemand te roepen die er aan komt lopen met een kladblokje. 'één cola, één ijsthee en een water alstublieft.' Ella kijkt van mij naar Harry en weer terug.

Harry weet dat ik in stressvolle situaties alleen maar water drink, dus hoeft hij mij niet te vragen wat ik wil drinken. Ella weet dat niet. Hoe verassend. 'Meira. Ik wil je nogmaals zeggen dat het mij heel veel spijt voor wat ik heb gezegd en gedaan. Ik had niet het recht om dat te doen' Ik knik rustig. Ik voel een kneepje in mijn been van Harry. Ella kijkt verbaasd van Harry naar mij. 'Wacht... Zijn de geruchten waar?' Ik kijk Ella niet begrijpend aan. 'Dat Harry en jij verloofd zijn.' De manier waarop Ella het zegt, laat Harry en mij tegelijk in lachen uit barsten. Ik schud mijn hoofd. 'Nee. We zijn niet verloofd.' Ze lijkt diep na te denken. 'Maar... huh? Jullie verschijnen overal samen in het nieuws.' Ze is best oplettend. Harry wimpelt het wat weg door over muziek te beginnen. Ella kan het niet los laten. Ondanks dat zij mij niet goed blijkt te kennen, ken ik haar wel en ze is niet van plan dit met rust te laten. 'Harry en ik zijn niet verloofd. Ik woon bij hem en werk voor hem. Maar dat is alles.' Haar mond valt open. 'Je.. woont bij hem?' Ik knik. 'Maar genoeg over ons. Hoe is het met jou?' haar glimlach verdwijnt en laat haar schouders hangen. 'Het gaat. Ik woon nog steeds bij Jason, maar we praten niet veel. Hij is vaak weg. En daarbij...' Ella is even stil voor ze mij aan kijkt. 'Ik mis jou.' Aan de ene kant wil ik het haar vergeven. Aan de andere kant heeft ze me een soort van verraden door me weg te sturen. Harry voelt me zoals gewoonlijk perfect aan. 'Meira mist jou ook. Ik denk dat het gewoon even tijd nodig heeft.' Ik knik. Ik ben het, ook zoals gewoonlijk, met hem eens. 'Hij heeft gelijk.'

Ella glimlacht voorzichtig. 'ben je niet meer boos op mij?' 'Ik moet zeggen dat ik het zwaar kut vond dat je zonder pardon Jason zijn kant koos. Vooral omdat jij wist dat ik nog lang niet over Shawn heen was. Dat je er niet twee keer over nadacht of dat je mij niet de kans gaf, het uit te leggen. Dat is vervelend. Maar het is gebeurt en ik ben sterker dan ik was.' Ella knikt maar zegt niks. 'El, laat het oké. Wat gebeurt is, is gebeurt. We gaan nu gewoon onze best doen voor elkaar. Ik mis jou ook.' Er lijkt een last van Ella haar schouders te vallen.

Stronger than beforeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu