Kim jestem?
Nie jestem sobą
Choć idę swoją drogą
Zrozumieć mnie nie mogą.
Bo jestem
Zwyczajną nastolatką
Psychiczną socjopatką
Niezwykłą wręcz dziwaczką.
No i nie lubię ludzi
Bo ludzie czasem kłamią
Czasami się załamią
Czasami serce złamią.
Ale chcę mieć przyjaciół
I pragnę wciąż bliskości
Zwyczajnej szczerości
Niewymuszonej miłości.
Ludzie nie mają przyjaciół
W swym biegu nie przystają
Poznać czasu nie mają
I poznać się nie dają.
Więc idę
Samotnie brnę przez życie
Wieczorem płaczę skrycie
Ćwiczę wciąż ran swych szycie.
CZYTASZ
Wiersze, wierszydła i inne splątane myśli
PoetryWszystko i nic. Plątanina wierszy we wszystkich formatach i różnej jakości. Śmietnik do którego wyrzucam niektóre skrawki umysłu. Po zdatną do czytania poezję zapraszam do drugiego tomiku. EDIT: Znaczna część dobrej poezji czasowo niedostępna, podob...