Tak trudno odnaleźć siebie
Gdy wokół słońca brak
A blade refleksy
Zwodzą nas
Pchają ku zgubie
Tak trudno uchwycić duszę
W dłonie zimne
W serce martwe
Gdy siatka na motyle
Została gdzieś w dzieciństwie
Trudno wyciągnąć wnioski
W obliczu własnej niewiedzy
Nie zgodzić się z tłumami
Na stosie spłonąć
Za własne zdanie
Trudno okazać uczucia
Gdy igła mrozu utkwiła w oku
Trudno poczuć
Gdy serce zamarzło
Zbyt długo nie doznało ciepła
Tak trudno obcować z ludźmi
Gdy każdy chce cię złamać
Gdy nie rozumiesz siebie
A wymagają
Byś i innych rozumiał
Tak trudno odnaleźć siebie
Bo trudno i innych odnaleźć
Zdjąć grube maski
Wyzbyć się hipokryzji
Zobaczyć
Tak trudno znów stać się sobą
Gdy siebie już dawno nie masz
CZYTASZ
Wiersze, wierszydła i inne splątane myśli
PoetryWszystko i nic. Plątanina wierszy we wszystkich formatach i różnej jakości. Śmietnik do którego wyrzucam niektóre skrawki umysłu. Po zdatną do czytania poezję zapraszam do drugiego tomiku. EDIT: Znaczna część dobrej poezji czasowo niedostępna, podob...
