Mówią, że każde dziecko ma anioła stróża
Z sercem pełnym miłości
Przykryte białymi piórami
Nad odmętami wieczności
Tylko po to żeby dać
Drobinkę nadziei
Kroplę szczęścia
Szczyptę otuchy
Powłócząc skrzydłami po ziemi
Kalecząc stopy roztrzaskanymi duszami
Porzuconymi w miejskim błocie
Mówią, że one chronią
Mówią, że zawsze czuwają
Gdzie są te cholerne anioły?
Dzisiaj byłam małym chłopcem
Płaczącym na bruku przed szkołą
I dziewczynką uderzoną przez matkę
Dziś byłam przemocą, strapieniem
Wiszącą w publicznej łazience
Kukiełką bez życia
Czerwoną na nadgarstkach
Dziś byłam w parku
Koło kościoła
Szukałam mojego anioła
Z rozwianymi włosami
Kroplami goryczy na policzkach
I wołałam o pomoc
Cholerne anioły
Nie mogłyby czasem
Na przykład
I cofnąć całe zło świata
Albo przynajmniej
Na chwilkę
Dać światu trochę nadziei?
Dziś ja byłam aniołem
Podniosłam z ziemi chłopca
Przytuliłam dziewczynkę
Wezwałam pomoc
Gdzie te cholerne anioły?
Ja sama przecież nie mogę
Zatrzymać całego zła świata
Bez skrzydeł i boskiej mocy
Mówią, że każde dziecko ma anioła stróża
Nie wiedzą, że anioły są czasem okrutne
Z butelką po wódce w dłoni
Rękę unosząc do ciosu
Trujące rzucając słowa
Cholerne anioły
I biedne samotne dzieci
CZYTASZ
Wiersze, wierszydła i inne splątane myśli
PoesiaWszystko i nic. Plątanina wierszy we wszystkich formatach i różnej jakości. Śmietnik do którego wyrzucam niektóre skrawki umysłu. Po zdatną do czytania poezję zapraszam do drugiego tomiku. EDIT: Znaczna część dobrej poezji czasowo niedostępna, podob...
