Gdzieś bardzo, bardzo daleko
Daleko od ludzi gdzieś
Mieszkał sobie poeta
Co tak kochał wieś
Gdzieś bardzo, bardzo daleko
W domku blisko lasu
Mieszkał sobie poeta
Co nie chciał marnować czasu
Gdzieś bardzo, bardzo daleko
W ogrodzie pełnym bzu
Piękny niezwykle poeta
Kładzie się do snu
Gdzieś bardzo, bardzo daleko
W tajemniczym lesie
Zadumany poeta
W głowie swe wiersze niesie
Gdzieś bardzo, bardzo daleko
Pod niebem pełnym gwiazd
Zachwycony poeta
Co nienawidzi miast
Gdzieś bardzo, bardzo daleko
Na dachu pośród pól
Zmęczony życiem poeta
W ciszy znosi swój ból
Gdzieś bardzo, bardzo daleko
W koronie jednego z drzew
Natchniony niezwykle poeta
Pisze, ignorując ptaków śpiew
Gdzieś bardzo, bardzo daleko
W swym łóżku przez cały czas
Nieszczęśliwy poeta
Co nie ma już szans iść w las
Gdzieś bardzo, bardzo daleko
A może tuż obok gdzieś
Niknący blask poety
Co kochał kwiaty i wieś
CZYTASZ
Wiersze, wierszydła i inne splątane myśli
PoetryWszystko i nic. Plątanina wierszy we wszystkich formatach i różnej jakości. Śmietnik do którego wyrzucam niektóre skrawki umysłu. Po zdatną do czytania poezję zapraszam do drugiego tomiku. EDIT: Znaczna część dobrej poezji czasowo niedostępna, podob...
