Na co dzień nosiła
Różowe okulary
Z uśmiechem głosiła
W około kawały
Robiła szalone fryzury
Ćwiczyła sztuczki i czary
Lecz gdy wracała do domu
Świat znowu robił się szary
A po jej głowie chodziły
Same okropne koszmary
Powoli się poddawała
Nie miała już wiary...
I gdy po jej pogrzebie
Znaleźli przy niej notes stary
Nie mogli się nadziwić
Jakie dręczyły ją mary
CZYTASZ
Wiersze, wierszydła i inne splątane myśli
PoëzieWszystko i nic. Plątanina wierszy we wszystkich formatach i różnej jakości. Śmietnik do którego wyrzucam niektóre skrawki umysłu. Po zdatną do czytania poezję zapraszam do drugiego tomiku. EDIT: Znaczna część dobrej poezji czasowo niedostępna, podob...
