My Superstar 0.1 [#Wattys2020Winner]

MY SUPERSTAR 50

We arrived in Seoul one day before JD's piano recital. Hindi parin kami nakakapagkita ni Angel pero sabi niya sasama daw siya kay Jimin para makita niya kami ni JD. Nasa backstage kami ni JD at ilang minuto na lang siya na ang sunod na tatawagin. Inayos ko ang suit na suot niya. Ang pogi talaga ng anak ko. Kahit saang anggulo siya tingnan, kamukhang kamukha niya talaga si Jin.

"Are you nervous anak? You can do it. Mommy will always be your no. 1 fan". Sumilay ang matamis niyang ngiti. I even smile harder ng makita ko ang hindi kumpletong ngipin niya. Palagi ko siyang pinagsasabihan na kapag tumubo na ulit ang ngipin niya dapat iwasan niya na ang candies at chocolates.

"Where's your dada?" tanong ko sa kanya ng hindi ko parin napapansin sa paligid si Zach. Kanina ko pa siya hinahanap. Nagkibit balikat lang siya sa tanong ko. Sa totoo lang, kinakabahan ako; parang ako pa ang magpeperform at hindi ang anak ko. Mas lalo pa akong kinabahan ng matapos ang kasaluyang nagpeperform at tawagin na ang pangalan ni JD.

"Our next participant is..Jindale Seokuri Kim from Illinois Conservatory School of Music". Bago siya lumabas galing sa backstage, hinalikan ko muna ang pisngi niya.

"You can do it baby. I love you". Narinig ko ang palakpakan ng mga taong nanonood paglabas niya galing sa backstage at hindi ko maiwasang isipin na nasa audience ang BTS. Bago tumugtog ang mga participants tinatanong muna sila kung anong piece ang tutugtugin  nila at kung bakit yon ang napili nilang pyesa.

"Wow..you're so cute. Are you a korean?" tanong sakanya ng emcee. Magiliw naman na ngumiti sa kanya si JD at tumango.

"Yes. May daddy is a korean and I'm going to play Awake and Epiphany by dad---by BTS Jin. This are the songs that inspire me to learn the piano when I was 3 years old. This is also for my mom who's watching me from the backstage right now and for dada..my piano instructor". Natawa sa kanya ang emcee kasi kahit hindi pa siya tinatanong; sinagot na niya agad ang tanong nito sa mga previous participants.

Masigabong palakpakan ang natanggap niya pagkatapos niyang tumugtog. Pasimple kong pinunas ang mga luha ko. I'm so proud of him. Si JD ang last na participant kaya nagtaka ako ng makita kong hindi parin siya tumatayo pagkatapos niyang tugtugin ang pangalawang pyesa niya. Umakyat sa stage si Zach na bigla na lang sumulpot sa kung saan. Anong nangyayari?

"Hello everyone! I just want to thank first the panel of judges, emcees and our guest of honors for allowing me to do this. To be honest, I'm nervous". Clueless ako sa nangyayari kaya hindi ko alam ang gagawin ko. Zach is wearing a white long sleeve na nakatupi hanggang sa may siko at straight cut black jeans paired it with his leather Dr Martens black boots who happened to be the same as my ootd too. Kung anong suot niya, ganon na ganon din ang suot ko. Pero nong umalis kami kanina sa hotel hindi pa naman ganyan ang suot nya.

When JD started to play the piano again I got goosebumps. Nangilid ang mga luha ko ng marinig ko ang Tagpuan ni Moira dela Torre. JD and Zach knew that I love that song very much and watching and listening to it being played in the piano by JD is giving me mixed emotions.

"Three years ago..I met you. I can still remember what you wore on that day and even the color of your lipstick. You've talked to me because you want to enroll your son for piano lessons and I noticed that even when you're smiling..I know something is not right. You're hurting. We became friends, we usually talk non sense things without getting bored. I was amazed how wonderful you are that's why I asked myself a lot of times..how could a man like me hurt an amazing woman like you? I remember the night..when I confessed my feelings to you. The moment I told you that I like you..you asked me UNTIL WHEN? and you smiled bitterly. I know I'm a little bit stubborn because I still tried to get to know you more even if you kept on telling me that you're not yet ready to fall in love again. I waited..I waited for 1 year to prove my worth because I know you're worth the wait". I cried silently while watching him. Habang nagkukwento siya hindi ko mapigilan ang balikan ang mga ala-ala naming dalawa.