My Unwanted Wife

Chapter#56

Kinakabahan ako ngayon, ngayon kasi ay nasa harapan na ako ng ospital kung saan naroon si Leo. Malagian naman kong natawag kay Nana Belen upang tanungin ang kalagayan ni Leo. At sa malimit kong pagtawag ay palgi kung kinakamusta kong anu na b ang update sa kalusugan ni Leo, maging si Nana Belen ay tinanong kung bakit ako umalis kasama si Rey.

Sinabi ko ang buong katotohanan kay Nana Belen dahil parang magulang na rin ito sakin, at alam nya na rin ang tungkol samin ni Leo.

Naunawaan nya ang aking dahilan ngunit paano naman si Leo gayong alam ko na abot langit na ang galit nito sakin.

Pero lahat ng yon ay handa kong harapin. Dahil mahal ko sya! Oo mahal ko ewan ko kung kelan, paano,o kung bkit basta ang alam ko mahal ko sya. Kahit ang sakit sakit na!

Inihatid ako ni Rey sa Entrance ng ospital di ko n sya pinatuloy pa dahil bak kung no pa ang mangyari pag nagpang abot pa ang dalawa.

At ganon pa rin ang sabi sakin ni Rey, na sumama na ako sa kanya o bumalik nalng sa may orpanage. Pero yon parin ang sagot ko sa kanya. Na kailngan ko ni Leo at responsibilidad kong bumalik.

Habang papalapit ako ng papalapit sa silid ni Leo ay pabilus ng pabilis ang pagtibok ng puso ko. Gusto ko na syang makita, ewan ko dahil may feeling akong na miss ko sya kahit na alam kung bubulyawan nya ako at pagtatabuyan ay wal akong pakialam.

Di ko na pansin na nasa labas lang pala sina Nana Belen At mang Danny. Kaya naman tuloy tuloy akong pumasok at di inalintana ang pagtawag sakin ni Nana Belen.

"Anna!,Anna-- Anu kasi may bisi---"

Ganon nalang ang pagkagulantang ko ng makita ko ang isang eksena na parang sa pilikula ko lang nakikita o napapanoond.

Si Leo at ang isang magandang babae ay magkalapat ang mga labi. (Naghahalikan)

Sa pagkabigla ko ay nabitawan ko ang dala kong bulaklak at nalaglag sa sahig.

At saka palang napansin ni Leo at ng babae na meron palang ibang tao ang nakakakita sa kanilang dalawa.

Kung di pa ako muling tinawag ni Nana Belen ay di pa ako matatauhan at babawi ang pagkakatitig ko sa kanila.

Nag aatubili ako at di alam ang gagawin, kung saan ko ba ibabaling ang paningin ko upang di nila, ni Leo makita ang nararamdaman ko, Na nasasaktan ako!

Parang nagsisikip ang dib dib ko at parang nagbabara ang lalamunan ko at animo'y kusang may buhay ang mga luha ko at bigla nalang pumatak.

Dali dali kong dinampot ang nagkalat na mga bulaklak sa sahig. At pasimpleng pinunasan ang luha kong parang ayaw tumigil sa pagdaloy. Mistulang sinaksak ang puso ko ng isang patalim at unti unting bumabaon. Napaka sakit

Bulong pa ng isang bahagi ng utak ko.

"Anna, Pasensya kana pilit kitang tinatawag ang kaso ay--"

Turan ni Nana Belen sakin na parang ito pa ang humihingi ng paumanhin sa nakita kong di magandang eksena.

"Who is she Leo?"

Tanong ng magandang babae kay Leo. Na kahit hindi ako nakatingin sa kanila ay alam kung sakin nakapukaw ang mga mata nila.

At ng tingnan ko si Leo ay napaka blangko ng anyo nito. At mistulang di nya ako kilala sa gawi ng pagtingin nya sakin. Mas gusto ko sanang sinigawan nya nalang ako at pinalalayas kesa sa eksenang na abutan ko at kung paano nya ako tingnan ngayon. At least yon' sanay nako kahit papano pero ang eksenang iyon ay parang di ko kailanman makakasanayan.