My Unwanted Wife

chapter #13

Don Leon's PVO

"Maraming salamat kumpadre."

"Walang anuman kumpadre, alam mong malaki ang utang na loob Ko sayo."

"Salamat ulit sa pag iimporma sakin. Don't worry I'll be one of the biggest supporter mo sa dadating na halalan."

At tinapos ko na nga ang tawag. Masyado akung disappointed at kailangan kung gumawa ng paraan para Hindi matuloy ang nagaganap.

Kring....... Telepono sa office.

"Yes Lovi?"

"Andito na po si miss Cruz, papasukin Ko na po ba sya."

Tama ! Sya ang magiging sulusyon sa problema. Hulog talaga ng langit ang batang ito.

"Sige Lovi papasukin mo na, and pls pakisabi na wag muna akung istorbohin dahil may importante kaming pag uusapan ni miss Cruz."

At pumasok na nga si Anna sa opisina ko. May ipinadalang sulat si Anna na kung pwede ba nya akung makausap dahil meron daw itong ipapakiusap.
Hmmm iniisip ko lang kung anu ba iyon?

"Magandang hapon po Don Leon."

"Take a set Anna, hmmmm your forgot something––?"

"Po–? ––? Ay naku pasensya na po kayo ti–to?"

Napangiti ako sa pagkakasabi nya ng tito dahil halata ang alangan nya sa pagkakabigkas noon.

"Very good, anu nga pala ang gusto mong pag usapan natin hija?"

Kitang kita Ko ang paghugot muna ng malalim ni Anna bago ito nag simulang mag salita.

"Ahm tito, anu po kasi––

"Say it hija!"

"About po ito sa ipapatayo nyo pong bagong hotel sa bayan ng Milagros,ang lukasyon po kayo ng pagpapatayuan ng hotel ay ang mismong pinagtitirikan ng ampunan."

Tumango lang ako biglang pag tugon.

"Napakarami pong mga batang walang magulang ang doon nakatira. Dahil po doon nga po kayo magtatayo ng bago pong hotel ay damay po ang ikatitirikan ng ampunan."

"Pero ang kinatitirikan ng mismong ampunan na iyon ay pag aari ko hija. At negosyante ako at kailangan Ko ang lupang iyon."

"Nakikiusap po ako sa inyo tito, yon po ang unang tahanang kinalakihan ko, doon po ako kinopkup ng mawalan po ako ng matutuluyan. Kung pag binigyan nyo po ako tatanawin Ko po itong napaka laking utang na loob sa inyo. Gagawin Ko po ang lahat upang makabayad lamang po ako sa inyo ."

Sa tinuran ni Anna ay lubha akung nabigla. At parang may namuong munting idiya sa isip ko. Mukhang may kasagutan na sa suliranin ko.

"What do you mean hija, Isa kang orphan?"

"Opo! Hindi ko po itinatanggi na ako po ay nagmula sa isang ampunan, at lubha po akung nagpapasalamat sa mga Madre at mga taong kumupkop po sakin noong nandoon pa po ako."

"Pero hija, mukhang napakalaki at napaka hirap ng pabor na gusto mong hingiin sakin."

"Alam ko po iyon tito, ngunit kailangan ko pong kapalan ang aking mukha at tatagal ang tibay ng aking dib-dib upang magawa Ko po ang ginagawa ko po ngayon sa harap ninyo. Alam ko pong wala pa pong sampong purseyento ang pag ASA kung matugunan nyo po ang hiling ko. –– pe –pero umaasa po akung ikukunsedira nyo po ang mga sinabi ko. Dahil alam ko pong mahusay kayong business man at mahusay sa pakikipag deal."