My Unwanted Wife

Chapter#72

Leo's POV.....

Ayaw tumigil ang mga mata ko sa pag iyak. Alam kung may luha ako pero dahil sa klima ay parang wala pang sigundo y natutuyo na kagad ito.

Hindi ko alam kung ilang minuto na akung nakalugmok sa kinalalagyan ko. Napakaraming bagay pa ang gusto ko sanang gawin namin no Anna. Hindi pa ako lubusang nakababawi sa kanya. Lalong lalo na hindi ko pa nasasabi sa kanya na mahal ko sya.

Oo tama, Mahal ko si Anna. Kelan ko nalaman? ewan. Basta isang araw gusto ko nalang na andyan sya sa tabi ko. Kasama sya palagi, makita ko syang ngumingiti sakin. Ni hindi ko sa kanya na bangit na mahal ko sya.

"Anna––– mahal na mahal kita!"

Mahinang turan ko kasabay ng pag ihip ng kangin. Mabuti nalang medyo huminto na ang pag patak ng snow. Kaya kahit papano ay naaaninag ko na ang paligid.

Bigla akung napatingin ulit sa ngebe na may patak ng dugo. At muli napahagulgol akp ng iyak. Ilang sigundo o minuto rin siguro ako na ganoon ng bigla may pumasok sa isip ko.

Sandali lang bakit ganon. Ang scarf ay nasa gilid nitong bangin tapos ang mga patak ng dugo.

Mabilis akung tumango, animoy biglang dumaloy sa ugat ko ang mga dugo ko. Sinundan ko ang mangilan ngilang patak ng dugo na pag di ko masyadong inaninag ay di mo na mapapansin dahil sa kapal ng ngebe sa daan.

At sa dulo na wala na ang mga patak ng dugo. Nilibot ko ng tingin ang paligid. puros ngebe at ilang malalaking bata at isang nahating waiting shed.

"Annaaaaa! honey naririnig mo ba ako? "

Tawag kung muli dito. At muli kung nilibot ng tingin ang paligid. Tapos muling umuhip ang isang pamalakas na hangin. Napatakip ako ng mga mata at sa pag mulat ko.

Biglang bumulis ang tibok ng puso ko ng may maaninang ang mata ko sa nawasak na waiting shed.

Tumakbo ako sa bilis na abot ng makakaya ko. Lalong bumibilis ang pintig ng dib dib ko habang papalapit ako. Kung pwedw lang lumipad paraas mapadali ang pag lapit ko. Ngunit napaka kapal ng ngebe na nagiging dahilan upang bumagal ako.

Ngayong mas malapit na ako ay mas lalo kung natiyak ang naaninag ko kanina. Coat yon ni Anna. Alam ko yon kasi ako mismo ang bigay nyon sa kanya.

At ng makalapit ako sa kanya ay napaiyak ako ng sobra. Nakaupos sa lupa si Anna habang nakasandig sa nasirang poste ng waiting shed. Magulong magulo ang buhok, may mga gasgas ang mukha at putok ang mga labi, labi na dating namumula ngayon ay humahalo ang pangingitim at dugo sa labi nito.

Natuptop ko ang aking bibig upang di umalpas ang aking pag iyak. Medyo nabawasan ang kaba ko dahil alam kung buhay sya. Dahil iyon sa fog o usok na nag mumuula sa pag hinga nya.

Lumuhod ako at hinawakan ang kanyang pisngi habang patuloy parin ako sa pag iyak. Pinunas ng hinlalaki ko ang kaunting dugo sa kanyang labi. Nanginginig ang aking mga kamay habang pinupunasan ko ang kanyang labi.

Nagmulat ng mga mata nya si Anna at alam kung finadama nya ang pag hawak ko sa kanyang pisngi.

"Honey!"