(517 words)
Suga's POV
Napaka gulo na ata, hindi pa man din nag uumpisa ung dapat naming gawin, nag kakaganito na sila.
Sinundan ko si Jk sa kwarto nya. At kumatok na ko.
"ilong buksan mo to"
-sabi ko
at binuksan nya naman ang pinto nya.
Umupo ako sa higaan nya.
"Oh? Ano na?"
-tanong ko
"Hyung, nagiging duwag na ata ako, hindi ko kayang ipaglaban ung taong mahal ko"
-Jk
"Yan ba itinuro ko or namin sayo? Diba? Ang bilin namin sayo, kahit ano mangyari, dapat may paninindigan ka sa lahat ng desisyon na gagawin mo"
-sabi ko
"Pero hyung, kasi ano. Si Sab yung childhood love ko, pero hindi na katulad ng dati ung nararamdaman ko sakanya. Hindi ko na din maintindihan sarili ko."
-Jk
"Ipaglaban mo kung ano ung sa tingin mo ay tama, mahalin mo kung sino ung sa tingin mo ay dapat at panindigan mo ung may kailangan sayo. Ito ung mga oras na dapat nag papakatatag ka, walang oras na kailangang maging mahina ka."
-Sagot ko
"Pero hyung, mahal ko si V, pero kailangan ako ngayon ni Sab."
-Jk
Dahilan para harapin ko sya.
Hindi naman ako nabigla, kasi ramdam ko na din na may something na sakanila ni V.
"mahal mo si V, pero sino ung mas may kailangan sayo ngayon? Uunahin mo ba si V?"
-tanong ko
"Pero hyung?"
-Jk
"Wala ng pero pero, nasa tamang edad kana, para mag desisyon ng sa sarili mo, basta ako, sinabi ko sayo ung dapat at makakabuti sayo"
-sabi ko
"Mag paka lalaki ka Jk."
-sabi ko pa
At umalis na ko
Nakalabas na ko ng kwarto ni Jk, ng makita kong nag aayos ng gamit si Sab, nilalagay nya yung mga damit nya sa bag.
"Sab, wag mong gawin yan! Kailangan ng ama ng magiging anak mo"
-Lucia
At andun pala si Lucia sa loob?
Pero mukhang di nag papaawat si Sab.
"Sab, makinig ka kay Lucia, wag ka mag padala sa emosyon mo, huhupa din yan"
-Maria
"Palibasa kasi kayong dalawa, wala kayo sa posisyon ko"
-Sab
Atumiiyak na ito.
"Oo, wala kami sa posisyon mo, pero iniisip lang namin ung makakabuti sainyo ng magiging anak mo"
-Maria
"Gusto mo bang lumaki yan ng walang kinikilalang ama?"
-Lucia
Pero hindi sumasagot si Sab.
"Pag usapan nyo ni Jk yan"
-sabat ko
Andito ko sa pintuan, at mukhang nagulat sila sakin.
"Pag usapan? Wala ng dapat pag usapan, nakapag desisyon na ko Suga" -Sab
"Hayaan na natin sya hyung"
-Jk
"Oo hayaan nyo na ko, kaya ko naman"
-Sab
"Mas mainam pa nga muna na lumayo ka"
-Lucia
"Baka madamay kapa, at mapahamak pa kayo ng magiging anak ko"
-Jk
Namula naman si Sab ng marining nya ang sinabi ni Jk. Kalantod namputa. Marupok e. Walang swaeg.
"Hayaan mo na kami dito, kami na bahala sa gulong to" sabi ko ulit.
"If we need your help, sabihan ka namin"
-Lucia
At bumababa na kami, para ihatid si Sab.
Lumabas na si sab sa pinto at.
"Mahal kita, mag iingat ka palagi. Ingatan mo magiging anak natin"
-Jk
at hinalikan si Sab sa noo.
