(1967 words)
Third person's POV
Hindi natuloy ang binabalak nila ng alas tres ng madaling araw. Dahil 2pm na silang nagising lahat.
"Tangina!? Pano ba nangyari? Bat walang nang gising?"
-Jhope
"Kasi hyung, yung panahon, halos mag damag ata umuulan. At hanggang ngayon. Umuulan pa rin"
-V
"Kaya na score kagabi tong si Gluta eh. Nag painit!"
-Jhope
"Gago! Inggit ka lang eh"
-Suga
"Sana all naka score!"
-Jk
"Isa kapang tarantado ka!"
-Suga
"Hyung naman!"
-Jk
"Jeon hano! Mag tino ka nga!"
-Suga
"Pataaay ka!"
-Jhope
"Buhay pa ko hyung oh"
-Jk
"Teka! Asan si Sab?"
-Lucia
"Chineck nyo na ba kada rooms?"
-Namjoon
"Yes kuya"
-Ayena
Dahil kanina pa umuulan sa labas, at hindi nila mahanap si Sab sa lahat ng kwarto sa mansyon
"Baka tinuloy na nya yung binabalak nyang mag layas kagabi?"
-Suga
"No! Hindi pwede! Hindi nya gagawin yon, dahil alam nyang mapapahamak sya!"
-Maria
"Bakit? May Sab ba kayong nakita ngayon? Diba WALA?!"
-Suga
"Hyu-hyung?"
-V
At nakatanaw ito sa veranda
Kaya lumapit sila, Maria, Suga at Lucia kay V upang tingnan ang tinitingnan nito.
Si Sab! Nakahiga ito sa veranda habang umuulan. At basang basa na ito.
"Sa-Sab"
-Maria
Akma na sanang lalapitan ito ni Maria. Pero pinigilan sya ni Lucia
"Hayaan nalang muna natin sya. Dahil kung nasasaktan tayo para sakanya ngayon. Ano pa kaya yung sakit na nararamdaman nya?"
-Lucia
Sab's POV
PUTANGINA! Puro sakit nalang ba yung mararamdaman ko? Kelan ba ko sasaya uli? Hindi naman ako humiling ng sobra ah? Ni wala nga akong hiniling na pang sarili ko. Pero bakit ganon? Parang gusto ko nalang mawala. Gusto ko ng kumawala sa bahay na to. Ang hirap hirap na. Ang sakit sakit na. Mas mainam pa na dito nalang ako sa ulan, para hindi na nila makita na umiiyak at nasasaktan ako, ayoko ng ipakita sakanila na mahina ako.
Sanay na ko sa ganitong sitwasyon namin ni Jk, pero tangina, hindi ko parin maiwasang masaktan. Bakit kasi sya pa!? Sana iba nalang. Ang daming pwedeng mahalin! Bakit ako nag tyatyaga sa taong hindi makita yung halaga ko!? Lord! Pagod na pagod na ko. Kung kukuhanin nyo man ho ang buhay ko ngayon, wag nyo ho sanang pababayaan anak ko at ama nya.
Okay lang ako! Malalagpasan ko to. Tangina lang talaga ng love life ko eh! Hindi na nga kagandahan eh, lagi pang nag eemote! Eh ako lang naman tong tangang laging apektado!
Tumayo na ko mula sa pag kakahiga ko dito. Ayoko na mag emote! It's time to move on Sabrina! Rule #1! Wag mag papakulong sa past! Rule #2! Show him, kung ano yung sinayang nya. Rule #3! Don't revenge, let karma shows him what he deserves! Chin up Sab! Chin up!
At umalis na nga ako dito. Pumasok ako ng bahay, kahit basang basa ako. At tumutulo yung tubig mula sa damit ko. Buti nalang at kahoy yung sahig natong mansyon. Kaya safe ako sa bagok.
