Bogini z Asgardu

Rozdział 39

5 lat później

- Pięć. Pierdolonych. Lat.

Mówiłam między ciosami.

- Kurwa!

Krzyknęłam kiedy kolejny raz po uderzeniu w worek treningowy rozwaliłam go.

- Japierdole.

Dokończyłam kiedy zobaczyłam że z sufitu wyrwałam haczyk. Zrobiłam płynne ruchy rękami i przymocowałam haczyk z powrotem.

- Może tak przystopujesz?

Zapytał Steve. Obróciłam się w kierunku drzwi.

- Nie mam zamiaru. Chcesz się przyłączyć?

Zapytałam.

- Nie dzięki. Nie znudziło mi się oddychanie prostym nosem.

Powiedział. Zaśmiałam się.

- Silniejsza raczej nie będziesz to po co ćwiczysz?

Zapytał.

- Nie ćwiczę. Rozładowuję gniew.

Powiedziałam wskazując na stertę rozwalonych worków treningowych. Steve uśmiechnął się.

- Chodź młoda. Powinnaś coś zjeść.

Powiedział i przepuścił mnie w drzwiach.

- A ty?

Zapytałam.

- Posprzątam. Ja w ten sposób rozładowuję gniew.

Odparł. Nie chciałam mu mówić że nie trzeba bo i tak by kazał mi wyjść więc.

- I jak? Jakieś wieści?

Zapytałam podchodząc do Nat.

- O. Witam wszystkich.

Dokończyłam kiedy zobaczyłam że Nat rozmawia z Rcket'em, Nebulą, Carol i James'em. Wszyscy odparli mi krótkie „cześć".

- Dajcie znać jak będziecie coś wiedzieć.

Powiedziała Nat. Wszyscy się rozłączyli.

- Masz kanapkę.

Powiedziała dając mi talerz z kanapką z masłem orzechowym.

- Nie jestem głodna.

Powiedziałam. Nat spojrzała na mnie morderczym wzrokiem. Wywróciłam oczami i zaczęłam jeść kanapkę.

- Ile worków rozwaliłaś?

Zapytała.

- Więcej niż tydzień temu. Spokojnie. Naprawie je.

Powiedziałam widząc jej minę. Przyszedł do nas Steve. Nat dała mu kanapkę. Zaczęli o czymś rozmawiać.

- Ej. Co to za koleś?

Zapytałam pokazując na nagranie jakiegoś kolesia który drze się pod bramą.

- To stare nagranie?

Zapytał Steve.

- Nie. To się dzieje teraz. Wpuść go.

Powiedziała Nat. Tak też zrobiliśmy. Scott bo tak miał na imię, wparował nam do bazy i zaczął mówić jakieś niezrozumiałe rzeczy.

- Ej. Zwolnij.

Powiedziałam.

- O mój Boże! Luna Odinson?