They're Like Us [Part 3]

13.2

POV Indy

In de auto heb ik Shawn uitgelegd dat ik dacht dat het een noodgeval was en hij begreep mijn keuze om achter het stuur te stappen ergens wel. Toch wilt hij dat ik het niet meer doe, in ieder geval tot ik weer helemaal fit ben. Dus eigenlijk pas als ik helemaal geen last meer heb van mijn buik en andere kwaaltjes. Als ik er zo over nadenk kan dat nog een hele poos duren.

Eenmaal bij de studio lopen we niet naar de normale ingang en dat leidt naar de opnamestudio's, maar naar de loods die ernaast staat. Ik heb een aantal keer gevraagd waar we er gaan doen, maar hij wil het niet vertellen. "Come on, Shawn, you know I can't stand surprises, I wanna know it so badly." Blijf ik zeuren, misschien werkt het wel. Hij schudt lachend zijn hoofd en pakt dan mijn hand vast.

We staan stil voor een grote zwarte deur en hij vraagt of ik er klaar voor ben. Waar moet ik klaar voor zijn? Nog voordat ik een antwoord op zijn vraag kan geven, opent hij de zware deur al. Door de piepende scharnieren en het luide gekraak kijkt iedereen onze kant op.

Ik zet een aantal stappen door de deuropening heen en zie dan verschillende camera's en een heel team klaarstaan. Het lijkt wel alsof Shawn een videoclip gaat opnemen, maar ik wil niet op conclusies springen en vraag het hem toch maar. "What is this?" Vraag ik hem verbaasd.

"This is my new videoclip," begint hij met een grote glimlach, "and I want you to play in it." Ik had dus toch gelijk, maar wacht, hij wil dat ik erin ga spelen? Alweer? Verschillende gedachten dwalen op dit moment door mijn hoofd. De vorige keer dat ik in zijn videoclip speelde, dat was 'Lost In Japan', waren we er dagen mee bezig. En dan misschien het belangrijkste, welke videoclip? Voor welk liedje?

Misschien was het de verbazing op mijn gezicht, maar iets aan mij gaf Shawn de indruk dat hij zichzelf beter moest uitleggen. "I've wrote about 45 songs in the last half year. But I'm about to release a somg that has given people that smile. It's called 'If I Can't Have You'." Op het moment dat Shawn die laatste woorden zegt, speelt het liedje zich af in de loods.

"I can't write one song that's not about you, can't drink without thinking about you. Is it too late to tell you that everything means nothing if I can't have you."

Het is het liedje dat hij me laats heeft opgestuurd. Dit is werkelijk waar een geweldig nummer, ik krijg er spontaan een glimlach van op mijn gezicht.

"So what do you say beautiful, you in?" Vraagt hij met een grote glimlach. Ik sla mijn beide armen om zijn nek en druk mijn lippen op die van hem. Ik voel hoe zijn lippen tegen die van mij aankrullen in een glimlach.

"I'd take that as a yes." Zegt hij met nog een grotere glimlach dan net. De crew begint te klappen en meteen begint Shawn het idee aan mij uit te leggen. We beginnen met Shawn op de bank en vervolgens moet hij een hoodie aantrekken. Terwijl de rest van het team de laatste voorbereidingen doet, wil Shawn het alvast met mij oefenen. Hij laat niets aan het toeval over. Mijn perfectionist.

Lachend sta ik te filmen hoe Shawn zijn uiterste best doet om de hoodie aan te trekken.

-
👻Indy: I just realized that this man dresses my kids... Lord help our childeren

-

"It's hard, okay?" Zegt hij lachend terwijl hij nog steeds zijn hoodie aan probeert te trekken. Dan geeft hij het op en gooit de hoodie van de bank af. Zijn ogen kijken in die van mij en voor ik het weet springt hij op om me te kietelen. Gierend van het gekietel probeer ik uit zijn greep te ontsnappen, maar het lukt niet en we vallen samen neer op de bank. Shawn ligt bovenop me en eigenlijk doet het enorm veel pijn aan mijn buik als hij me daar kietelt, maar dat wil ik hem niet laten merken omdat hij zich dan schuldig gaat voelen.

"Are you ready, Shawn?" Roept Andrew tot mijn grote opluchting.

"Yeah," zegt hij terwijl hij eindelijk van me afkruipt, "but I can't put on that hoodie." Andrew zucht diep uit en raapt de trui van de grond. "It's not that hard, Shawn."

Hij gooit de hoodie weer naar Shawn en dan gaan we allemaal achter de camera staan. Een aantal keer probeert Shawn die hoodie aan te trekken, maar telkens mislukt het. Hij blijft hangen met zijn hoofd of mist het gat waar zijn arm doorheen moet. "I can't do this!" Schreeuwt hij uit frustratie.

"Boy could sell out a stadium, but can't even put on a hoodie." Zegt Andrew lachend tegen mij en Brian. Ik moet lachen om zijn opmerking, maar zie dan de teleurstelling in Shawn's ogen omdat het niet lukt.

"Why don't you put on a vest instead, it's easier." De drie jongens kijken me aan alsof ik een wereldveranderd idee heb bedacht en al snel krijg ik een kus op mijn wang. Dit keer niet van Shawn, maar van Brian.

"And again people! Get that camera rolling!" Klinkt er door de loods.