They're Like Us [Part 3]

8.2

POV Indy

Iets wat ongemakkelijk loop ik terug naar de kamer waar Shawn net tegen me is uitgevallen. Ik heb dubbele gevoelens op dit moment. Wat als hij weer gaat schreeuwen? Of als hij me zo erg haat dat hij me weg gaat sturen? Mijn hart slaat vijftien keer zo snel als normaal, maar toch loop ik door naar Shawn. Ik hou te veel van hem om hem op te geven.

Ik kom Andrew nog tegen op de gang en hij geeft me een knuffel. "Let him talk, okay?" Ik knik als antwoord en loop dan snel door naar de kamer.

"Indy?" Klinkt er meteen als ik de deur doorloop. Shawn stormt op me af en slaat zijn armen om me heen. "I'm so sorry, I should never have done that. I'm so sorry." Fluistert hij. Ook ik sla mijn armen om hem heen en dan rollen de tranen over mijn wangen. Hij drukt een kus bovenop mijn kruin en ik voel zijn warme adem op mijn huid. "I can explain." Zegt hij als hij me weer loslaat en en naar de bank loopt. Ik ga voorzichtig naast hem op de bank zitten en kijk naar het medicijn doosje voor hem.

"I'm sorry for yelling at you. I don't know what came over me, baby." Ik knik en wacht in stilte af tot hij zijn verhaal begint te vertellen. Hij pakt het doosje van de tafel en zucht diep uit.

"When I perform on stage I often freak out, so there's this medicine called bena blockers," zegt hij terwijl hij naar het medicijndoosje in zijn handen staart, "and I take them for a year now. It's slowing my heart rate down so I can stay calm on stage." We zijn beide stil voor een aantal seconden en dan kijkt hij me aan. Ik bekijk zijn bruine ogen en ik zie een angst. Ik kan niet geloven dat hij dit al die tijd voor mij verborgen heeft gehouden.

"Please say something." Zegt hij uiteindelijk. Ik pak zijn handen vast en geef er een kus op. "Why didn't you tell me?"

"You had a lot going on. Your mom, our kids, you moved all the way from home, I just couldn't give you another reason to be stressed." Zegt hij met neergeslagen ogen. Ik pak met mijn rechterhand zijn kaak vast en druk mijn lippen op die van hem. Hij lacht tegen mijn lippen aan en haalt zijn hand door mijn haar. "I love you, Shawn," zeg ik als ik de kus onderbreek, "but you can tell me everything."

"I know, baby."

"Have you found the pill yet?" Hij schudt zijn hoofd als antwoord. Ik wil opstaan om verder te zeken, mar hij pakt mijn pols vast. "I'm going to do it without a pill tonight."

"Are you sure?" Vraag ik verrast.

"Yeah," zegt hij toch nog met een kleine twijfel in zijn stem, "and I'm gonna tell the audience about it." Ik pak zijn hand weer vast en glimlach naar hem. "You're so brave, I'm so proud of you."