30.3

636 23 6
                                        

POV Indy

Ondanks dat we nog niet klaar zijn om te verhuizen en dat nog niemand überhaupt weet dat we weer samen zijn, hebben Shawn en ik besloten om met zijn tweeën uit te gaan. En nee, we gaan niet op een normale date, maar we gaan echt uit. Naar de club.

Ik heb het groene jurkje aangetrokken dat ik laatst had gekocht. Ik voelde me er eerst niet helemaal comfortabel in, maar nadat Shawn 'wow' zei, zijn mond open viel en hij zijn ogen niet meer van me af kon houden, voelde ik me er toch wel goed in. Ik kreeg zo'n boost met zelfvertrouwen, ik heb oprecht geen idee waar ik het lef vandaan heb gehaald.

We staan hand in hand in de rij te wachten voordat we de club binnen mogen gaan. We zijn ergens bij een club in Pickering, een stadje vlakbij Toronto en overigens ook de geboorteplaats van Shawn.

Het is druk bij de club, maar aangezien het al twaalf uur 's avonds is, is dat ook niet zo gek. Shawn en ik dragen beide een zonnebril zodat we een minder grote kans hebben om nu al herkent te worden. Het is alleen wel een beetje suf omdat het buiten al pikdonker is.

"Hey, can I have a picture?" Vraagt een jongeman. In eerste instantie dacht ik dat hij het aan Shawn vroeg, want tja, hij is hier de wereldberoemde zanger. Als ik me omdraai naar de jongeman, ga ik al snel achter Shawn staan omdat ik me nogal geïntimideerd voel. Vooral nu ik dit jurkje draag.

"Yea sure, let's take a picture." Beantwoordt Shawn vervolgens. Ik rits net mijn schoudertasje dicht, maar wordt dan plots aan mijn polsen meegetrokken. Ik schrik en sta plots naast de jongeman. Hij heeft zijn arm om me heen geslagen en lacht naar zijn vriend die breedgrijnzend staat toe te kijken.

"Oh, you wanted a picture with me?" Vraag ik de naar wiet ruikende jongen stotterend. Hij knikt als een antwoord en geeft Shawn zijn telefoon. "Take iff you sunglasses." Zegt de jongen commanderend. Als blikken konden doden, was deze jongeman al zeker vijf keer gestorven en opgestaan uit de dood. Shawn kijkt woest, maar houdt zich nog in. Maar ik zie aan hem dat hij dat niet heel veel langer kan volhouden.

Zodra de jongen weer naast mij komt staan, legt hij zijn hand op mijn kont. Ik schrik en kijk angstig naar Shawn. Hij ziet het ook en stormt meteen op de jongen af en trekt mij uit zijn handen. "What the fuck?!" Schreeuwt hij naar hem. Shawn duwt de telefoon van de jongen tegen zijn borstkast en begint weer boos te praten. "How dare you to touch my wife like that?" Vraagt hij hem boos, maar op een normaal volume. Shawn wil geen scène trappen, maar is boos op hem. Ik zie het aan hem.

"Chill dude, I just wanna take a picture with this hottie." Zegt de jongen relaxed. Ik leg mijn hand op Shawn's borst waardoor hij toch nog rustig blijft staan. We zijn ondertussen omringd door feestgangers en het is toch een scène geworden. Een grote, kale man komt op ons af gelopen en vraagt wat er aan de hand is. "That asshole touched my wife's ass," legt Shawn tamelijk kalm uit, "I'm trying to stay calm, but I'm about to kick his ass."

De man, die een beveiliger van de club blijkt te zijn, gaat tussen beide jongens in staan en stuurt de jongen uit de rij. Er ontstaat enige ophef, maar al snel gaat de jongeman weg. Shawn bedankt de beveiliger en zodra de rust weer is wedergekeerd, slaat hij zijn armen om mijn middel heen. "Are you alright?" Vraagt hij me liefkozend. Hij haalt zijn vingers door mijn haren heen en bestudeerd mijn gezicht. Ik wil hem net vertellen dat ik geschrokken ben, maar er komt wat tussen. Een fan.

"Oh my god, you're Shawn Mendes!" Gilt een meisje die een grote roze rok en een gek masker draagt. Een aantal mensen draait zich naar ons om en beginnen ook te gillen. "Isn't that Indy?" Klinkt er plots. Ondanks dat ik mijn zonnebril weer op had gezet en mijn gezicht omlaag hield, begonnen mensen mij wel te herkennen.

"You have to be fucking kidding me." Mompelt Shawn.

Shawn gooit zo snel als hij kan zijn spijkerjasje over mijn hoofd en trekt me achter zich aan de rij uit. We hebben nog altijd niet bekend gemaakt dat we weer bij elkaar zijn, of dat Shawn en Camila uit elkaar zijn, want we weten nog steeds niet hoe Shawn uit dat stomme contract kan komen. We rennen bij de club vandaan om zo aan de meiden te ontkomen.

Shawn heeft mijn hand vast terwijl hij ons naar een veilige plek brengt. Het weer is ook plotseling omgeslagen, want het begint ineens hard te regenen. Samen rennen we zo hard als we kunnen terwijl de waterdruppels op onze gezichten landen. Lachend rennen we door totdat er niemand meer te bekennen is.

We stoppen in een klein steegje nadat we een aantal straten hebben doorgerend.

They're Like Us [Part 3]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu