They're Like Us [Part 3]

41.3

POV Indy

Hij heeft daarnet zijn laatste zin gezongen en rent nu door het publiek heen met de grootste glimlach ooit. Andrew en ik zijn ondertussen aan de zijkant van het podium gaan staan, we staan goed in het zicht voor iedereen. Klappen en juichend staan we hem aan te moedigen. Een traan rolt over mijn wang, het is pure geluk.

Als je echt van iemand houdt, weet je hoe dit moment voor mij voelt. Om degene van wie je het meest houdt zo gelukkig te zien is onbeschrijfelijk.

Shawn staat op het podium met zijn handen te zwaaien, met zijn hoofd te schudden en te genieten van het gejuich van het publiek. Hij blijft lang op het podium hangen en maakt buigingen, blaast kusjes het publiek in en geeft al zijn bandleden een knuffel. Dan gaan alle lichten uit, het is klaar...

De tour is nu officieel afgelopen.

Shawn rent zo hard op me af dat ik een paar meter naar achter vlieg als hij me omhelst. Hij laat me een rondje draaien en kust me heel veel achter elkaar. Dan komen ook Andrew, Connor, Tiffany en alle anderen om ons heen staan. "Come here guys!" Roept Shawn zwaaiend met zijn armen. We eindigen in een enorme groepsknuffel.

Het verbaasd zelfs mij, maar ik voel totaal geen paniek in de armen van deze tientallen mensen. Ze voelen aan als familie en ik hou zielsveel van ze. Het voelt veilig, alsof ik thuis ben in hun armen.

"Thank you guys," lijft Shawn herhaaldelijk zeggen, "I don't know how to thank you." Ik voel zijn tranen op mijn schouder landen en hoor hem snotteren in mijn oor.

"I'm so proud of you, Mendes. You did it." Fluister ik zachtjes. Hij kijkt met een glimlach naar me op en knikt. "Yeah, we did it."